Biblia Wujka (1923)/Pierwszy List św. Jana 4


Poniżej znajduje się Pierwszy List św. Jana podzielony na rozdziały. Jeżeli chcesz skorzystać z całego tekstu zamieszczonego na jednej stronie, przejdź tutaj.


ROZDZIAŁ IV.
Napomina nas, bychmy się strzegli od fałszywych proroków, którzy są z tego świata, a mieli miłość spólną, jeźli chcemy, żeby nas Bóg miłował i w nas mieszkał.

Najmilejsi! nie każdemu duchowi wierzcie; ale doświadczajcie duchów, jeźli z Boga są; bo wiele fałszywych proroków wyszło na świat.

Po tem znać Ducha Bożego. Każdy duch, który wyznawa, iż Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest.

A każdy duch, który rozwięzuje Jezusa, z Boga nie jest: a ten jest Antychryst, o którymeście słyszeli, iż idzie, i teraz już jest na świecie.

Wy z Boga jesteście, synaczkowie! i zwyciężyliście go, gdyż większy jest ten, co w was jest, niż co na świecie.

Oni są z świata: dlatego z świata mówią, a świat ich słucha.

My z Boga jesteśmy. Kto zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nie słucha nas: ztąd znamy ducha prawdy, i ducha błędu. [1]

Najmilejsi! miłujmy się zobopólnie; bo miłość jest z Boga: i każdy, co miłuje, z Boga jest urodzony i zna Boga.

Kto nie miłuje, nie zna Boga; albowiem Bóg jest miłość.

W tem się okazała miłość Boża w nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy żyli przezeń. [2]

10 W tem jest miłość: nie jakobyśmy my umiłowali Boga, ale iż on pierwszy umiłował nas i posłał Syna swego ubłaganiem za grzechy nasze.

11 Najmilejsi! jeźli nas Bóg tak umiłował, i myśmy powinni jeden drugiego miłować.

12 Boga żaden nigdy nie widział. Jeźli się miłujemy zobopólnie, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas. [3]

13 Przez to poznawamy, iż w nim mieszkamy, a on w nas: iż z Ducha swego dał nam.

14 A myśmy widzieli i świadczymy, iż Ojciec posłał Syna swego Zbawicielem świata.

15 Ktobykolwiek wyznał, iż Jezus jest Syn Boży, Bóg w nim mieszka, a on w Bogu.

16 I myśmy poznali, i uwierzyli miłości, którą Bóg ma ku nam. Bóg jest miłość: a kto mieszka w miłości, w Bogu mieszka, a Bóg w nim.

17 W tem wykonana jest miłość z nami, abyśmy ufność mieli w dzień sądny, iż jako on jest, i my jesteśmy na tym świecie.

18 W bojaźni niemasz miłości, ale miłość doskonała precz wyrzuca bojaźń; bo bojaźn ma utrapienie, a kto się boi, nie jest doskonały w miłości.

19 My tedy miłujmy Boga, iż Bóg nas pierwéj umiłował.

20 Jeźliby kto rzekł, iż miłuje Boga, a brataby swego nienawidział, kłamcą jest; albowiem kto nie miłuje brata swego, którego widzi, Boga, którego nie widzi, jako może miłować?

21 A to rozkazanie mamy od Boga, aby, który miłuje Boga, miłował i brata swego. [4]