[23]O ŚMIERCI
Lękliwy stokroć umiera przed śmiercią,
mężny kosztuje jej tylko raz jeden.
...................
Tchórzostwem wielkiem i podłością
jest skracać sobie życie tylko z lęku
przed czemś co musi nastąpić niechybnie.
...................
Głupstwem żyć, kiedy życie jest męczarnią,
[24]
a śmierć jedynem lekarstwem od cierpień.
...................
Mówią, że nieraz ludzie bliscy śmierci
miewali chwile wesołe: ich stóżestróże
zwą to ostatnim przed śmiercią wybłyskiem.
...................
Bezcielesna nawet śmierć ulega wpływom miłośćimiłości...
...................
Sprawiedliwości świata kto śmierć zadał,
słuszne by śmiercią za to odpowiadał.
...................
[25]
Śpiący i umarli są obrazkami tylko.
...................
Życie jest tylko przechodnim płomieniem,
nędznym aktorem, który swoją rolę
przez parę godzin wygrawszy na scenie
w nicość przepadnie...
...................
Być albo nie być? — oto jest pytanie.
Umrzeć i zasnąć? — Wszystkoż tem się kończy?
Nie! w snach marzenia są — tylko marzenia!
A kiedy z marzeń śmierci się przebudzim,
[26]
Przed wiekuistym Sędzią nas postawi, —
W nieznanych światach, skąd wędrowiec żaden
Nie wrócił nigdy...
...................
Kiedy dzień kona, niebo spuszcza rosę.
...................
Zwykłą jest rzeczą, że to co jest żywe,
umiera w wieczność idąc przez istnienie.
...................
Ze wszystkich dziwów, o których słyszałem,
to mi się zdaje być najosobliwsze,
że ludzie boją się śmierci i szemrzą
[27]
na to, że ona, będąc nieuchronną,
przyjść kiedyś musi...
...................
O lat dziesiątki kto życie swe skraca,
tyleż lat lęku ten sobie odcina
przed śmiercią, która przyjdzie nieuchronnie.
...................
Kto umiera, ten płaci wszelkie długi...
...................
Lepiej po śmierci mieć złe epitafjum, niźli złą opinję za życia.
...................
Wszystko oddaje śmierci, kto oddaje ducha.
...................
[28]
Niech będzie, co będzie,
czas wszystko równo unosi w swym pędzie.
...................
Czas naprawi albo zdławi,
Śmierć z cierpienia nas wybawi.
...................
Złe czyny ludzi żyją po ich śmierci,
Dobre bywają częstokroć grzebane
Z ich popiołami.
...................
Tylko w czczej obawie
Gorzkie uczucie śmierci głównie leży.
...................
Śmierć nie ma granic, ni miary, ni końca,
[29]
i żaden język nie odda boleści,
jaką to straszne słowo w sobie mieści.
...................
Czyliż jest grzechem wstąpić dobrowolnie
do śmierci domu pełnego tajemnic,
zanim śmierć do nas odważy się zbliżyć?
...................
Umrzeć! Pójść nikt nie wie dokąd,
I leżeć w zimnej trumnie, gnić powoli,
Zamienić ciało żywe i gorące,
Na gliny garstkę...
...................
[30]
Na ziemi tej życie
Jakkolwiek ciężkie, smutne, opłakane,
Starość choroba, nędza i więzienie
Jasnym są rajem w porównaniu z śmiercią.
...................
Z życiem tak rozumny:
Jeśli cię stracę, stracę rzecz, o którą
Jeden się tylko może głupiec troszczyć...
...................
Sen jest najlepszym twoim wypoczynkiem,
Często go szukasz, a przecie nikczemnie
[31]
śmierci się lękasz, która snem jest tylko.
...................
Śmierć — rzecz to straszna.
...................
Ludzka natura, chyląc się ku ziemi,
Do swej podróży gotuje się zwolna,
Ziębnie, ciężeje...
...................
W zimnej mogile na jeden proch gniją
Kości potężnych i kości żebraka.
...................
Woniejące zioła,
Brylantowane perełkami rosy
[32]
Są najpiękniejszą mogiły ozdobą.
...................
Tchnieniem jest życie: głupi, kto mu wierzy.
...................
Długie godziny zawładnie czasami
Śmierć nad naturą, ogień jednak życia
Zapala znowu przynękane duchy.
...................
