Hymn siódmy
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Hymn siódmy |
Pochodzenie | Poezye Studenta Tom I |
Wydawca | F. A. Brockhaus |
Data wyd. | 1863 |
Miejsce wyd. | Lipsk |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały tom I |
Indeks stron |
Nie daj o Panie zapomnieć nam o tem,
Że za cierniami tej bolesnej ziemi
Jest kraj w objęciu gwiazd niebieskich — złotem
Dzwoniący bosko arfy anielskiemi,
Gdzie łza każdego tej ziemi Łazarza
Gwieździ radością u Twego ołtarza! —
Nie daj o Panie! zapomnieć nam o tem,
Że za brudnemi roskoszami ziemi
Jest otchłań czarna — nicości namiotem,
Co pali ogniem wyrzutów płomieni
Gdzie samolubne życia zużywanie
W płacz się przemienia i zębów zgrzytanie!
Nie daj o Panie zapomnieć nam o tem,
Że nasza ziemia w niewoli tęskniąca
Patrzy za swojej wolności powrotem,
Ukrzyżowana — i odkupiająca!
Nie daj zapomnieć że śpią już polegli,
Ci co jej życia jak źrenicy strzegli!
Czy słońce wstaje, czy się tuli w góry,
Ono co godnym i niegodnym świeci,
Słyszy jęk tylko bolesny, ponury
Od piersi matki oderwanych dzieci!
O Boże Piastów! Kościuszków! o Boże! —
Daj, niech nas własna potęga wspomoże!