Jeszcze Polska nie zginęła (Lutnia, 1864)

<<< Dane tekstu >>>
Autor anonimowy
Tytuł Jeszcze Polska nie zginęła
Pochodzenie Lutnia. Piosennik polski. Zbiór pierwszy
Wydawca F. A. Brockhaus
Data wyd. 1864
Druk F. A. Brockhaus
Miejsce wyd. Lipsk
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

JESZCZE POLSKA NIE ZGINĘŁA.
(Mazurek Dąbrowskiego.)

Jeszcze Polska nie zginęła, kiedy my żyjemy,
Co nam obca moc wydarła, mocą odbierzemy;
Co wszczęła rozpacz, to dokona męztwo,
Marsz, marsz Dąbrowski; Bóg nam da zwycięstwo.

Matka z grobu powstająca woła do swych dzieci:
Kto jest mój syn, prawy Polak, niech do boju leci!
O matko nasza! o Ojczyzno święta!
My twoje dzieci, my skruszym twe pęta.

Za wolności kraj rodzinny, śpieszmy do oręża!
Wszakże Bracia! nigdy liczba, lecz męztwo zwycięża,
Honor i chwała są przy naszej stronie,
Słodko jest ginąć w Ojczyzny obronie!


Ziemio naszych Prapradziadów, ziemio krwią ich zlana,
Jużeś nasza, już obcego mieć nie będziesz pana.
Do broni, Bracia! do broni! do broni!
Pod świętym znakiem Orła i Pogoni!

Przy Dąbrowskim niebezpieczeństw żadnych się nie straszem,
Ufność w Wodzu, Jedność, Zgoda będzie hasłem naszem.
Co wszczęła rozpacz, to dokona męztwo,
Marsz, marsz, Dąbrowski, Bóg nam da zwycięztwo!







Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: anonimowy.