[33]X.
Kiedy zimne świata tchnienie
Pełne uczuć serce ściśnie;
Gdy spłynionych dni wspomnienie
Jak grom w chmurze, w sercu błyśnie;
Kiedy pośród życia drogi,
Gdzie się innym ścielą kwiaty,
Tobie tylko rosną głogi,
Które skrapiasz w łzy bogaty;
Gdy cię cały świat odpycha,
Gdy cię wieczne szczęście łudzi,
Gdy twej wiosny kwiat usycha,
Gdy sam błądzisz pośród ludzi:
Nie trać męztwa pośród burzy,
Za kotwicę weź znak krzyża,
On ci szczęścia powrót wróży,
On twą duszę niebu zbliża!
[34]
Skra nadziei z krzyża spłynie,
I w twej duszy głąb się wciśnie.
Nowy bytu kwiat rozwinie,
Wiecznej prawdy światłem błyśnie.
Z krzyża wiary głos zaszumi,
Znajdzie echo w duszy głębi,
Nic nadziei nie przytłumi,
Nic mocy wiary nie wyziębi.
Krzyż miłości — znak zbawienia,
On twej duszy doda mocy,
On rozpędzi nocy cienia,
Skrę rozpali w życia nocy!
