Kodeks honorowy i reguły pojedynku/Pismo i protokoły pojedynkowe

<<< Dane tekstu >>>
Autor Zygmunt A. Pomian
Tytuł Kodeks honorowy i reguły pojedynku
Wydawca Księgarnia Polska
Data wyd. 1899
Druk Drukarnia Narodowa w Krakowie
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Pisma i protokoły pojedynkowe.

Niemcy mają zwyczaj przy każdej sposobności zapisywać całe tomy i stosy dokumentów. Ma to o tyle dobrą stronę, że — jak łacińskie jeszcze powiada przysłowie — verba volant, scripta manent. Wystawiają przeto przy każdej aferze pojedynkowej następujący szereg dokumentów:

a) wyzwanie,
b) nominacyę sekundantów,
c) potwierdzenie przyjęcia lub odmowy wyzwania,
d) protokół o przebiegu pertraktacyj między świadkami,
e) protokół o warunkach walki,
f) protokół o przebiegu walki, itd. itd.

Całe zaś archiwum zapisuje się przy sprawie cokolwiek skomplikowanej, np. przez sąd honorowy. Z dokumentem w ręku rozstrzyga się przeto każdą wątpliwość, każdą apelacyę do sądu bądźto publicznego, bądź honorowego lub rozjemczego.
U nas w sprawach pojedynkowych więcej przelewa się krwi, niż atramentu. Panuje w naszych stosunkach większe zaufanie wzajemne a mniejsza formalistyka. Pojedynki zdarzają się przy tem najczęściej mało skomplikowane, a te obchodzą się doskonałe jednym aktem, jednym dokumentem: protokołem walki.
Mimo to ów ostatni bywa niejednokrotnie poprzedzany lub zastępowany innymi dokumentami, załączam przeto wzory najczęściej spisywanych aktów.



A. Protokół skutkiem odmowy wyzwania.

Do Wielmożnego Pana X. X.

w X............

Na wezwanie Pańskie z dnia..... udaliśmy się dnia..... b. m. do pana.... żądając odeń satysfakcyi dla Wielmożnego Pana z powodu.... (następuje przyczyna wyzwania).
Pan X. X. oświadczył nam jednak, że sekundantów nie zamianuje i do satysfakcyi honorowej nie czuje się zobowiązanym, albowiem.. (następuje przyczyna odmowy).
Gdy podpisani w tej odpowiedzi słusznego motywu do odmowy Wiel. Panu satysfakcyi honorowej nie widzą, przeto oświadczają niniejszem, iż zadanie swoje uważają, za skończone, (ewentualnie: publikują niniejszy protokół) i radzą Wielmożnemu Panu dalszych kroków przeciw panu X. zaniechać.
(Data)

(Dwa podpisy).
B. Protokół warunków pojedynku.

Protokół spisany dnia.... w sprawie honorowej między p... a p...
Pan X. czując się obrażonym przez pana X. (nazwiska) mianowicie skutkiem... (dokładny rodzaj obrazy) widział się spowodowanym do wysłania panu X. sekundantów (nazwiska) z żądaniem satysfakcyi honorowej.
Pan (nazwisko obrażającego) wyznaczył jako swoich sekundantów pp. (nazwiska).
Sekundanci odbyli posiedzenia dnia (daty wszystkich konferencyj) i przyszli do przekonania, iż w myśl ich mocodawców satysfakcya honorowa z bronią w ręku jest nieodzowną. (Ewentualnie wzmiankować o próbach pogodzenia przeciwników lub o orzeczeniu sądu honorowego).
Uchwalają przeto jednomyślnie, iż spotkanie między p..... i p..... ma się odbyć dnia.... o godzinie.... w.... na następnych warunkach (Dokładne wyłuszczenie warunków pojedynkowych wedle wskazówek zawartych w odpowiednich rozdziałach niniejszej książki. W szczególności należy nadmienić):
Obie strony mają zejść się...
Kierować walką będzie...
lub
Na kierownika wyznaczono przez losowanie...
Lekarza ma przyprowadzić...
lub
Obie strony przyprowadzą własnych lekarzy.
Jako broń ma służyć (pałasz, szpada lub pistolet).
Broni dostarcza...
Walka będzie się toczyć (w pojedynku na pałasze: z pchnięciem czy bez; do pierwszej krwi, czy do zupełnego ubezwładnienia jednego z zapaśników; w pojedynku na pistolety: rodzaj walki, odległość, wielokrotna wymiana kul etc.).

Następują podpisy wszystkich czterech sekundantów.
C. Protokół z pojednania przeciwników

Protokół spisany dnia... w sprawie honorowej między p... a p...
Pan X. czując się obrażonym przez pana X. (nazwiska) mianowicie skutkiem (dokładny rodzaj obrazy) widział się spowodowanym do wysłania panu... sekundantów (nazwiska) z żądaniem satysfakcyi honorowej.
Pan (nazwisko obrażającego) wyznaczył jako swoich sekundantów pp. (nazwiska).
Sekundanci odbyli posiedzenia dnia (daty wszystkich konferencyj) i przyszli do przekonania, że właściwego powodu do obrazy niema, gdyż... (powód)

albo

Sekundanci odbyli posiedzenia dnia... (daty wszystkich konferencyj) a na posiedzeniu... oświadczyli sekundanci... imieniem swego klienta (nazwisko obrażającego), iż tenże obraźliwe swoje słowa w uniesieniu chwilowem wypowiedziane. cofa i p. (nazwisko obrażonego) przeprasza.
Wobec tego oświadczają sekundanci... imieniem swego klienta (nazwisko obrażonego), iż odwołanie powyższe przyjmują do wiadomości.
Sprawę między pp. uważamy tedy za załatwioną ku honorowi obu stron.

(Podpisy czterech sekundantów).
(Dwa egzemplarze).
D. Protokół z odbycia pojedynku.

Protokół spisany dnia..... w sprawie rozprawy honorowej między p.... a p....
Skutkiem obrazy, jakiej się dopuścił p.... (nazwisko obrażającego) przeciw p.... (wyłuszczenie faktu) zażądał p. (obrażony) za pośrednictwem moich świadków (nazwiska) od p... satysfakcyi honorowej.
P. (nazwisko obrażającego) zamianował ze swojej strony sekundantami pp. (nazwiska).
Świadkowie odbyli wspólne posiedzenia dnia... (daty, przerwy, ewentualne zasiągnięcie opinii sądu honorowego czy rozjemczego), poczem ułożywszy warunki walki, wyznaczyli ją na dzień..
O oznaczonej porze stanęli obaj przeciwnicy na placu walki w towarzystwie lekarza... i pojedynek pod kierownictwem pana... odbył się na następujących warunkach (zwięzły, dokładny opis przebiegu walki, rezultat, rany, dokładny ich opis, pauzy, prawidłowe czy nieprawidłowe zachowanie się przeciwników; wzmianka, czy po walce nastąpiło pogodzenie się przeciwników).
Wobec tego uważa się sprawę między p... a p.... za załatwioną zgodnie z prawidłami honoru i rycerskości. (Ewentualnie) wszystkie dokumenta, odnoszące się do tej sprawy, znajdują się w przechowaniu u p...

Za (nazwisko obrażonego)
........ sekundanci.
Za (nazwisko obrażającego)
........ sekundanci.

Protokół ten sporządza się w dwóch egzemplarzach dla stron obu.






Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wilhelm Feldman.