Kos i dzierlatka

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Aleksander Fredro
Tytuł	Kos i dzierlatka
Podtytuł	Bayka
Pochodzenie	Nieznany zbiór poezyj
Wydawca	Towarzystwo Miłośników Książki
Data wyd.	1929
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[108]

XXXIX

KOS I DZIERLATKA^[1]

BAYKA

Coś Waszmości nie w smak klatka^[2]
Rzekła do Kosa Dzierlatka;^[3]
Gwizdać wprawdzie gwizdżesz ieszcze, Ale coto za gwizdanie! Dawniey twoie głosy wieszcze        5
Zwiastowały nam switanie, Aż krzewiny nieraz brzmiały.
A dziś, wstydź się^[4], dziś niesmiały Nucisz^[5] tylko cichym głosem Iakbyś przestał iuż być^[6] Kosem.        10
Co w krzewinie^[7] to nie w klatce Odpowiedział Kos Dzierlatce Gdybym Ja zaspiewał szczerze Pieśń wolnego godną ptaka^[8]
Wiesz WPanna, ^[9] korzyść iaka?        15
Oto, ze słuchaczow pierze, A pieczyste ze spiewaka.^[10]

1. Drukowane w «Polihymnji», 1827, II, str. 73 (informację tę podał prof. E. Kucharski; por. też W. Sauter w „Kurjerze Poznańskim“ nr. 138 z 1927 r.).
2. [Opuściłeś Waszmość nosa],
3. [Rzekła Dzierlatka do Kosa].
4. ...wstydź się, [cichym głosem].
5. Nucisz [smutny i nieśmiały].
6. przestał już być: [niebył dawnym].
7. krzewinie: [gaiku].
8. Wiersz przekreślony w rkp.
9. WPanna: [ty].
10. Bajka dopisana niewątpliwie później, o czem świadczy odmienny charakter pisma i brak utworu w końcowym spisie rzeczy oraz takie szczegóły pisowni, jak ieszcze, wieszcze, zamiast zwykłego iescze itp.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Aleksander Fredro.