Lore-Ley

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Heinrich Heine
Tytuł	Lore-Ley
Pochodzenie	Antologia poetów obcych
Data wydania	1882
Wydawnictwo	H. Altenberg
Drukarz	F. A. Brockhaus
Miejsce wyd.	Lwów
Tłumacz	Jan Prusinowski
Źródło	skany na Commons
Inne	Cała antologia Pobierz jako:
Indeks stron

[210]

LORE-LEY.^[1]

(Z HEINEGO.)

Tak mi smutno, tak boleśnie,
Niewiem, co się ze mną święci?
I odwieczna baśń, jak we śnie,
Nie wychodzi mi z pamięci.

Jak w takt płynie Ren spokojnie,
A powietrze mgliste, chłodne,
Na gór szczytach iskrzą strojnie,
Blaski słońca przedzachodnie.

[211]

Tam dziewica, piękna cudnie,
Dziwnie w górze zawieszona,
Złoty strój jej lśni ułudnie,
Złote włosy czesze ona.

Złotym czesze je grzebieniem,
I wciąż piosnkę jakąś śpiewa,
Co melodyi pełna tchnieniem,
Tak uroczo się rozlewa.

Płynie żeglarz w małej łodzi,
Chwyta chciwie pieśni tony,
Nie na skały zapatrzony,
Ale pieśnią rozmarzony.

Pewnie fale wód z kolei,
Łódź z żeglarzem strącą na dno,
I to wszystko Lore-Lei,
Sprawia piosnką swoją zdradną.

 Jan Prusinowski.

---

Przypisy

1. Lore-Ley, jest wodną nimfą sławiona w podaniach ludu nad Renem.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Heinrich Heine i tłumacza: Jan Prusinowski.