Mazur (Pol, 1921)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Wincenty Pol
Tytuł	Mazur
Pochodzenie	Pieśni Janusza
Wydawca	Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd.	1921
Druk	Drukarnia Literacka w Krakowie
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[116]

MAZUR^[1]

Piękna nasa Polska cała,
Piękna, zyźna i niemała!
Wiele krain, wiele ludów,
Wiele stolic, wiele cudów;
Lec najmilse i najzdrowse
Pseciez cłeku jest Mazowse!       6

Bo, gdzie takie cudne stroje,
I śpiewanki i dziewoje?
Kto w podkówki tak wyksese?
Komu miłe tak pielese^[2],
Jak ojcyste Mazurowi?
Niechaj cała Polska powié!       12

Poza Niemnem wielkie błota,
A za Bugiem Ruś sromota,

[117]

Góral zbytnie podkasały^[3],
A Odroki^[4] lud zniemcały;
A więc nasa, nasa góra,
Niemas w świecie nad Mazura!       18

Mówią, ze tam na Podolu
Rośnie zyto bez konkolu;
Ale u nas dary Boze
Płyną Wisłą az za moze,
Psyśpiewują jej flisaki,
A gros cłek ma jaki-taki.       24

Gdzieś za światem Dniepr tam płynie,
Sławne konie w Ukrainie;
Ale kto, jak Mazur właśnie,
Wioząc, z konia bicem tsaśnie,
Kiedy jedzie do Warsęgi,
Mówią wsyscy: Mazur tęgi!       30

Tęgi Mazur wej w pokoju,
Lec się psyda i do boju,
Znane w Polsce kosyniery,
I do boju Mazur scery;
Gdy do kosy się psyłozy,
Tnie Moskala, jak gniew Bozy.       36

Dana, dana, dana, dana,
Za ojcyznę miła rana!
Prędzej zginą zeki, góry,
Nizli Polska i Mazury.
Bies cię porwie, Mikołaju,
A swoboda będzie w kraju.       42

I zanucą w Polsce ludzie
O Mazurach i o cudzie;

[118]

Bo bóg, zeby świat dziś twozył,
Juz z Mazurów by go złozył,
A pośrodku nich niecnotę
Mikołaja, na zgryzotę.       48

1. MAZUR. Poeta w całej tej pieśni używa gwary mazurskiej.
2. w. 10 Pielesze: gniazda rodzinne ptaków — przenośnie wzięte. (Obj. poety).
3. w. 15 zbytnie podkasały = zbyt kuso ubrany.
4. w. 16 Odroki = Górnoślązacy nad Odrą.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wincenty Pol.