Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye/Pannie Jadwidze Tarłównie, (potym wojewodzinej ruskiej) kwoli

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Mikołaj Sęp Szarzyński
Tytuł	Pannie Jadwidze Tarłównie, (potym wojewodzinej ruskiej) kwoli
Pochodzenie	Mikołaja Sępa Szarzyńskiego Poezye
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1903
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem J. Filipowskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[46]

XLI.

Pannie Jadwidze Tarłównie, (potym wojewodzinej ruskiej) kwoli.

Piorunem strasznym obrzymy^[1] pobite,
Poważnych królów sprawy znamienite
Niech, kto chce, śpiewa: nam się, lutnio, mało
Pegazkich zdrojów^[2] wody pić dostało.

Bacha^[3] śpiewajmy, cicho pijącego,
Przy nim Cyprydę^[4] i wojny pustego
Spokojne dziecka, które zawżdy swoję
Na rozpalonej skale ostrzy zbroję.

Powiedzmy k temu żartowliwe zdrady
Leśnych Satyrów na śliczne Dryjady,
Albo płacz śmieszny nieważnej ciężkości,
Która przy trudnej tuż chodzi miłości.

I was, nadobne Nimfy, wspomieniemy,
A zawsze ciebie naprzód przed innemi,
Którą Dniestr rybny, którą Wisła sobie
Biorą (lecz z krzywdą oba) ku ozdobie.

Długi na kresie co krótkim Strwiąż płynie,
Że cię wychował, prawdziwie tym słynie,
Pewien w tej mierze i oceanowi
Sławy nie stąpić, tysiąc Nimf królowi.

Niedarmo hardy, jawnie to baczymy,
Jako ty kwitniesz dary ozdobnymi,
Zrównałaś stanem z wstydliwą Dyjaną,
Zrównałaś twarzą z Wenerą różaną.

Mniejsza od ciebie Pallas^[5] w obyczaje,
W każdej twej sprawie Charis^[6] się znać daje,

[47]

I zdumiewa sie Helikon^[7] uczony,
Gdy lilijaną^[8] ręką bijesz w strony.

Ozdobo ziemi! szczęśliwy, szczęśliwy,
Komu cię Pan Bóg naznaczył życzliwy;
Komu cię Hymen^[9] słowy statecznymi
I pochodniami przyłączy wiecznymi.

1.  obrzymy — olbrzymy, Giganci, potomstwo Gai i Uranosa (bądź też wsiąkających w ziemię — Gaję — kropli krwi z jego genitaliów), mściciele na Dzeusie za zwyciężenie Tytanów; aluzja do gigantomachii i ostatecznego pokonania napastników przez bogów olimpijskich.
2.  pegazskie zdroje — nawiązanie do Hippokrene (z gr. Końskie Źródło), jednego ze źródeł, które tryskały ze skały, ilekroć Pegaz, spragniony, uderzał w nie kopytem. Hippokrene leży w pobliżu gaju poświęconego Muzom, jej woda dawała natchnienie poetom.
3.  Bachus — grecki bóg wina.
4.  Cypryda — przydomek Wenus, jako tej, która wyłoniła się z morza w okolicach Cypru.
5.  Pallas — przydomek Ateny.
6.  Charis — Charyta, jedna z trzech sióstr, córek Eurynome i Dzeusa; boginie piękna i radości.
7.  Helikon — siedziba Muz; znajduje się tam m.in. źródło Hippokrene.
8.  lilijany — liliowy (opracowane na podstawie Słowniczka).
9.  Hymen — bóg małżeństwa, zaślubin. Uosobienie pieśni weselnej.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Mikołaj Sęp Szarzyński.