Najnowsza kuchnia/Leguminy gorące i zimne/Bicie białek na pianę
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Najnowsza kuchnia |
| Rozdział | Leguminy gorące i zimne |
| Wydawca | Gebethner i Wolff |
| Data wyd. | 1903 |
| Druk | W. L. Anczyc i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały rozdział Cały tekst |
| Indeks stron | |
149. Bicie białek na pianę. Pianę można ubić albo trzepaczką z drutu pobielanego, albo widelcem – bardzo dogodny do tego jest widelec drewniany długi, który przy ubijaniu piany, należy trzymać poziomo. Białka muszą być starannie odjęte od żółtek, a naczynie, w którem się piana ubija, musi być bardzo czyste, bez najmniejszej cząsteczki tłuszczu lub pyłu – gdyż inaczej piana ubić się nie da. Pianę niekoniecznie należy ubijać w zimnem miejscu, najważniejsza bowiem rzecz przy ubijaniu jest to, żeby białka od samego początku wolno „zamydlić“, a potem bez przerwy równo i powoli pianę ubijać; za szybkie i za raptowne rozbijanie białek jest najczęściej powodem, że piana utworzyć się nie chce.
