Ostatni książę

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ada Negri
Tytuł	Ostatni książę
Pochodzenie	tomik Burze; ze zbioru Niedola. Burze
Wydawca	nakładem Bronisława Natansona
Data wyd.	1901
Druk	W. L. Anczyc i sp.
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Maria Konopnicka
Źródło	Skan na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[169]Skan zawiera grafikę.

OSTATNI KSIĄŻĘ.

W śnieżnych osłonkach
Złotej kołyski
Chłopczyna leży...
A sny lekuchne
Muskają jego
Czółko — kwiat świeży.

Nikt mu nie śpiewa:
Matka na balu,
Ojciec gra w karty.
Niczyje serce
Przy nim, bijące,
Nie trzyma warty.

W powietrzu słychać
Mar niewidzialnych
Krążące puchy,
Szepty, westchnienia...
To nad kolebką
Latają duchy.

·

...Z chłodnej pieszczoty
W modnej alkowie
Na świat zrodzony,
Jaki też, w górze,
Synu książęcy,
Los ci sądzony? —

Wrzątku, purpury
Niema w krwi twojej.
— Krew twoja blada...
Ostatni szczepie
Pysznego drzewa,
Co w próchno pada!

Czekają ciebie
Uczty, zabawy,
Szumiącej czary
Chwilowy płomień,
Co w żyłach nieci
Ulotne żary...

Orgii szum, wrzawa,
Chłodne pieszczoty
Spodlonej dłoni, —
Długie niesmaku
Chwile, wyścigi
Szalonych koni...

Nerwów i duszy
Subtelne szały,
Ironii miazmy...
Usta hetery,
Widma miłości,
I zmysłów spazmy.

Nie tobie ducha
Walki ogniste,
I myśli boje!
Wrzące natchnienia,
Wizye, nadzieje,
Sny dusz — nie twoje!

Nie twoja praca
Tworzącej ręki,
Trudu bratniego —
Słaby, samotny,
Na nic — zrodzony,
Żyw — dla niczego!

Ty dech ostatni
Pustej twej piersi
Oddasz, sterany,
W objęciach zimnych
I zapłaconych
Twej kurtyzany!

Skan zawiera grafikę.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Ada Negri i tłumacza: Maria Konopnicka.