Panna Maliczewska (Zapolska, 1912)/Akt II/Scena IX

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Gabriela Zapolska
Tytuł	Panna Maliczewska
Podtytuł	Sztuka w 3 aktach
Wydawca	Tow. Akc. S. Orgelbranda S-ów
Data wyd.	1912
Druk	Tow. Akc. S. Orgelbranda S-ów
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały Akt II; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały tekst; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron
	Artykuł w Wikipedii

›››

SCENA IX.

STEFKA — DAUM.

Michasiowa sprząta ze stołu — Stefka przebiega około Dauma i gra na nosie.

STEFKA.

Dzisz pama! zrobiłam konkietę.

DAUM.

Właśnie. Jak wyszła — to on mówił, że jest zgorszony.

STEFKA.

Kłamie jak pies. Bo — mówił, że ona ma linię... Ona podsłuchiwała!... No a teraz raz dwa... muszę się uczyć Julii... dawajcie balkon! Mam zadane na jutro... no!... stół...

(taszczy stół na środek sceny wskakuje na stół — rzuca broszurę Daumowi — i woła.

STEFKA.

Niech czyta Romea i sufleruje... dalej.

DAUM (skrzywiony).

Nie mam okularów.

(rozwala się na szeslągu).

STEFKA (grzecznie i miluchno).

Jakkolwiek. No!... ona prosi...

DAUM (grożąc).

Nie zasłużyła...

(czyta)

Coś błysnęło mi w oknie

ach! to Julii lica i t. d.

STEFKA (na stole).

Teraz ja! — Romeo — niestety
Nazwisko twoje razi Kapulety.
Bo co jest Romeo — czyli to źrenica
Czy ręka? czy też która stopa... czy jaka część lica...

DAUM.

Czy stopa.

STEFKA.

No — to już powiedziałam...

DAUM.

Ale ona powiedziała „czy też która stopa!“

STEFKA.

Nie piłować... no teraz on.

(pokazuje nogą na niego).

DAUM.

Zaraz!

(czyta)

Zieloność barwa głupców
Porzuć modne stroje
O Julio Montepa! ty kochanie moje!

STEFKA.

Ale gdzie? gdzie? przeskoczył...

(dzwonek)

Któż tam?

DAUM.

Łańcuch? łańcuch?

(Michasiowa wpada na scenę — Stefka stoi ciągle na stole).

DAUM.

Nie odkładać łańcucha!...

MICHASIOWA.

Wiem! wiem!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Gabriela Zapolska.