Pełnia (Hugo, 1849)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Victor Hugo
Tytuł	Pełnia
Pochodzenie	Wybór poezyj pomniejszych Wiktora Hugo cykl Poezye wschodnie
Wydawca	Hipolit Skimborowicz
Data wyd.	1849
Druk	Drukarnia Gazety Porannej
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Bruno Kiciński
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały cykl; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

IV.

PEŁNIA.

Per amica silentia lunae.
— Virgilius. —

Księżyc świecił pogodnie igrając po fali,
Okno przecież otwarte miły chłód przyjmuje;
Patrzy Sułtanka, morze łamiące się w dali,
Czarne wysepki brzeżkiem srebrzystym haftuje.

Z Sułtanki ręki brzmiąca wypada gitara.
Słucha pilnie, dźwięk głuchy obija się głucho,
Tureckiéjże-to nawy szum uderza ucho?
Greckiż-to Archipelag porze łódź Tatara?

Może kormoran nurka daje o téj porze,
A woda, jak perłami, z skrzydeł mu ocieka,
Może to straszą Diwy złowieszcze zdaleka,
I z nadmorskich wież baszty obalają w morze.

Cóż-to zakłóca głębię pod samym Serajem?
Nie kormoran to czarny, nie zbujała fala,
Nie kamień, który z wieży w wodę się obala,
Ani wiosła takt biją żeglarzy zwyczajem.

To ciężkie worki spadły. W nich jęk słychać w dali,
Ktoby za niemi nurty zwiedziéć był ciekawy,
Ruszające się ludzkie dostrzegłby postawy.....
Księżyc świecił pogodnie igrając po fali. —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Victor Hugo i tłumacza: Bruno Kiciński.