Pieśń rozpaczna

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Giosuè Carducci
Tytuł	Pieśń rozpaczna
Pochodzenie	Literatura włoska; Wielka literatura powszechna T. 2
Wydawca	Trzaska, Evert i Michalski
Data wyd.	1933
Druk	Jan Świętoński i S-ka
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Edward Porębowicz
Tytuł orygin.	Disperata
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

PIEŚŃ ROZPACZNA

Na koniu Śmierci Miłość cwałem goni
I wlecze serce zakute w kajdany,
Ale buntownik zżyma się i broni,
Nie chce podłemu panu być poddany.

Pręży się groźny i więzy rozrywa,
A w oczach wola migoce mu mściwa:
— Zsiądź z siodła, Miłość, ty tchórzliwy boże:
Tyś sługą moim; to ja ciebie tworzę.

Władcą cię miałem w myśli mej obłędnej,
Dziś tęższej myśli władza twoja zbrzydła;
Mój jest ten czarny Śmierci koń rozpędny,
Więc do rąk zdaj mi cugle i wędzidła.
I skacze w siodło, ostrogami kole,
Dłonią pozdrawia wszechświatów okolę;
Pod kopytami rumaka żałoby
Dudni skróś ziemia jak cmentarne groby.

(G. Carducci, Disperata.)

Liczne przekłady Carducciego znajdują się u Miriama (Zenona Przesmyckiego); «Ody barbarzyńskie» w całości przełożyła p. dr. Julja Dickstein-Wieleżyńska.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Giosuè Carducci i tłumacza: Edward Porębowicz.