Pieśni Petrarki/Sonet 130

<<< Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Sonet 130.

Miłości! która czytasz w myśli człeczej,
I szlak znasz stromy co ku szczęściu wiedzie,
Tajników serca mego przyjm spowiedzie,
W których usłyszysz dziwcie skryte rzeczy.
To, zaczem gonię, w pilnej mając pieczy,
Słusznie przedemną dotąd szłaś po przedzie —
Lecz dziś, że mniej dbasz o mnie w mojej biedzie,
Za to strudzony duch ci mój złorzeczy.
W snach ja oglądam ową jasność złotą,
Ku której muszę z trudem iść na jawie,
Gdyż brak mi lotu który tobie służy;
Więc lepiej może nie bądź ze mną dłużej —
Bo się nareszcie własną żądzą strawię,
I ta inna wzgardzi co jest mą tęschnotą!—





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.