Pieśni Petrarki/Sonet 205

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
	Indeks stron

›››

Sonet 205.

Cieniste wzgórza chłodne, pełne woni!
Wśród was siedziała, nucąc zadumana

W świetlanych blaskach Przedwiecznego Pana
Ta, której chwała w świat przezemnie dzwoni.
Serce mi tęschne z piersi zbiegło do niej
Wabione przez nią! Teraz— cóż za zmiana!
Jakże swawolnie przez nią jest deptana
Murawa, szkląca od łez moich toni!
Ona tam chodzi, i tam chodząc rzecze:
— Do mnie! o! do mnie! Gdzie ty smutny człecze,
Połykający łzy twe i nadzieje? —
Ona się ze mnie do rozpuku śmieje!
Ona mi serce żywcem w lód zanurza!
O błogie, chłodne, uśmiechnięte wzgórza! —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.