<<< Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Sonet 36.
Do Laury.

Mąż co w chciwości ujarzmienia świata,
Krwią się nie wahał bratnią zbroczyć dłonie;
O Pompejusza gdy zasłyszał zgonie,
Wielce bolesną była mu ta strata.
I nawet pasterz, który zmógł Goliata,
Ciebie niewdzięczny płakał Absalonie,
I nad nieszczęsnym Saulem w łzach utonie,
Gdzie Gelboe góra piętrzy się zębata.
Tylko ty piękna, którą, ni blednąca
Współczuciem litość, ani w złość obfita
Miłość, łuk ciągnąc, wzięła wstępnym bojem,
Nic nie dbasz o to: żem jest od tysiąca
Śmierci dręczony. Nikt łzy w oku twojem,
Gniew tylko każdy i pogardę czyta. —





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.