<<< Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Sonet 93.
W Wokluzie.

Tej niewymownej pełen wskroś słodyczy,
Którą z jej twarzy wzrok się mój weseli,
W chwili gdy radbym stracić go, jeżeli
Coś mniej pięknego ten wzrok ujrzeć życzy,
Szedłem dumając w trwodze tajemniczej
O tem, jak żądza moja, coraz śmielej
Wszystko, co Laurą nie jest, lub z nią dzieli,
Do nienawistnych wrażeń tylko liczy.
Aż więc w dolinę ze wszech stron zamkniętą,
Gdziem zastał ciszy uroczyste święto,
Wszedłem sam na sam z mą miłością stałą —

Tam się źwierciedlił czysty zdrój pod skałą,
A w nim cień Laury — i tak mi się zdało,
Że mi go żywcem prosto z piersi wzięto. —





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.