Piekarnia i cukiernia/Briosze francuskie

<<< Dane tekstu >>>
Autor Marta Norkowska
Tytuł Piekarnia i cukiernia
Wydawca Gebethner i Wolff
Data wyd. 1908
Druk W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Indeks stron
38. Briosze francuskie.

Na funt mąki wziąć ½ funta świeżego, niesolonego masła, ¼ f. drożdży, ¼ f. cukru i 8 jaj.
Drożdże rozpuścić w kwaterce letniej wody i tym płynem rozczynić czwartą część mąki przeznaczonej; urobić ciasto w jedną bryłkę i zanurzyć je w misce z ciepłą wodą (na 28°) tak długo, aż na wierzch wypłynie. Tymczasem resztę mąki przesiać na stolnicę, dodać masło, cukier i 1 łut soli, rozpuszczonej w łyżce wody, a wbijając po jednemu jaja, prędko miesić ciasto, aż będzie gładkie. Miesienie to powinno być ukończone z chwilą, kiedy rozczyn spłynie na wierzch wody, wtenczas go wyjąć, zmieszać i wyrobić z ciastem, a złożywszy je na miskę, nakryć i postawić w chłodne miejsce, na 6—8 godzin, można na całą noc, aby podeszło w dwójnasób. Wtenczas je wyłożyć na stolnicę, kilka razy przewrócić, wymiesić i znów postawić w chłodne miejsce na dobrą godzinę. Potem brać po kawale ciasta, ukulać wałek, który pokrajać na równe części, formować okrągłe bułki, które małą foremką blaszaną lub kieliszkiem umaczanym w mące, w środku ponakrawać, wydrążyć, a w puste miejsce nałożyć czop z ciasta, który powinien wystawać (patrz rysunek), bułkę dookoła nożem ponakrawać w żeberka podłużne, jak u melona, posmarować jajkiem i wsadzić do pieca. We Francyi odpiekają briosze w blaszanych foremkach karbowanych (patrz rysunek) u dołu węższych, u góry szerokich, które się smaruje masłem, całe wykłada ciastem, zostawiając w środku miejsce puste, które się wypełnia czopem z ciasta, w ten sam sposób, jak już opisałam, albo są też płaskie formy, jak do bab ponczowych. (Rysunek Nr. 40).


Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Marta Norkowska.