Pożegnanie jaskółek

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Marian Gawalewicz
Tytuł	Pożegnanie jaskółek
Pochodzenie	Poezye, część III ; – Kalejdoskop
Wydawca	Księgarnia J. K. Żupańskiego & K. J. Heumanna
Data wyd.	1889
Druk	Drukarnia Związkowa
Miejsce wyd.	Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cała część III; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

Pożegnanie jaskółek.

Żegnajcie jaskółki!.. czas blizki rozstania,
Daleko do celu, daleko —
Już jesień was z letniéj gościny wygania,
Więc lećcie pod Bożą opieką!...

∗
∗ ∗

Przed wami pustynie, i morza, i góry —
Spoczynek nie rychło was czeka.

Żegnajcie jaskółki, pieszczochy natury,
Skrzydlata ty dróżbo człowieka!

∗
∗ ∗

Tu zima wnet spadnie, i śniegi, i grudnie,
I ciężkie się chmury przywloką —
Tam niebo jaśniejsze, cieplejsze południe
I słońce weselsze ma oko....

∗
∗ ∗

Tu jakby wpatrzone wciąż w ziemską niedolę,
Pod rzęsą łzę miało rok cały,
I chmurę zadumy posępnéj na czole —
A uśmiech, jak z musu, niestały....

∗
∗ ∗

Wy lećcie swobodne! — nam strzecha rodzima
Wystarcza za nieba lazury —
U ognisk domowych nie straszy nas zima,
Ni wicher z północy ponury.

∗
∗ ∗

I chociaż się niebo nad nami zachmurzy,
Choć śniegi świat w koło zawieją —

My strzechy pilnujem od wichru i burzy —
I krzepim się wiosny nadzieją.

∗
∗ ∗

Więc lećcie spokojne o gniazda tu wasze —
Z powrotem będziemy wam radzi,
Gdy, wiosnę przynosząc, spadniecie w poddasze —
A teraz.... niech Pan Bóg prowadzi!

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Marian Gawalewicz.