Poezye Michała-Anioła Buonarrotego/XXXI

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michelangelo Buonarroti
Tytuł Poezye Michała-Anioła Buonarrotego
Podtytuł Sonety
Wydawca Redakcya „Niewiasty“
Data wyd. 1861
Druk K. Prochaska
Miejsce wyd. Kraków – Cieszyn
Tłumacz Lucjan Siemieński
Tytuł orygin. Rime
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Włoski oryginał
XXXI.

Ben sarian dolei le preghiere mie,
Se virtù mi prestassi da pregarte;
Nel mio terreno infertil non è parte
Da produr frutto di virtù natie.

Tu il seme se’ dell’ opre giuste e pie,
Che là germoglian dove ne fai parte;
Nessun proprio valor può seguitarte,
Se non gli mostri le tue belle vie.

Tu nella mente mia, pensieri infondi,
Che producano in me si vivi effetti,
Signor, ch’io segua i tuoi vestigi santi:

Ed alla lingua mia chiari e facondi
Sciogli della tua gloria ardenti detti,
Perchè sempre io ti lodi, esalti e canti. —






Polski przekład
XXXI.

Jakżeż by modły moje słodkie były,
Gdybyś swéj łaski użyczył mi Panie!
Jałowéj niwie bez téj świętéj siły
Trudno się zdobyć na owocowanie.

Tyś jest pobożnych uczynków nasieniem,
Gdzie niezasiejesz, tam i plonu niema,
Nikt się o własnéj mocy nie utrzyma,
Jeśli go w drodze nie wesprzesz ramieniem.

Panie! niech ducha mojego przenika
Myśl twa płynąca z przedwiecznego źródła,
Aby mię śladem twoim zawsze wiodła.

A jeśli pęta zdejmiesz mi z języka,
Spraw to, bym pełen ognia i natchnienia,
Mógł godne chwały twojéj nucić pienia.








Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Michał Anioł i tłumacza: Lucjan Siemieński.