Poezye Michała-Anioła Buonarrotego/XXX

<<< Dane tekstu >>>
Autor Michelangelo Buonarroti
Tytuł Poezye Michała-Anioła Buonarrotego
Podtytuł Sonety
Wydawca Redakcya „Niewiasty“
Data wyd. 1861
Druk K. Prochaska
Miejsce wyd. Kraków – Cieszyn
Tłumacz Lucjan Siemieński
Tytuł orygin. Rime
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
Włoski oryginał
XXX.

Deh fammiti veder in ogni loco;
Chè s’infiammar dal tuo lume mi sento,
Ogni altro ardoe nell’ alma mia fia spento,
Per sempre accesa viver nel tuo foco.

Jo te chiamo, Signor te solo invoco
Contro l’inutil mio cieco tormento;
Tu mi rinnova in sen col pentimento
Le voglie e’l senno, e’l valor ch’è si poco.

Tu desti al tempo l’animo, ch’è diva,
E in questa spoglia si fragile e stanca
La incarcerasti, e desti al suo destino:

Tu la nutri e sostieni, e tu l’avviva;
Ogni ben, senza te, Signor, le manca;
La sua salute è sol poter divino.






Polski przekład
XXX.

Chciéj mi o Panie objawiać się wszędzie,
Twém światłem ducha mojego rozpalać,
Wszelki żar obcy w sercu mojém zalać,
Póki twa miłość we mnie nie osiędzie.

Do ciebie wołam, przybądź mi o Panie
W pomoc! gdyż wojnę toczą ślepe chuci;
Pokonam wroga jeśli skrucha wróci,
Bo go pokonać bez niéj, jam nie wstanie.

Puściłeś duszę moją w otchłań czasów,
Nieśmiertelniczkę, w lepiance więzioną,
I na koleje przeznaczeń rzuconą.

Strzeż ją i ukrzep do ciężkich zapasów;
Jeśli sierotą Pan ją pozostawi,
Któż jéj użyczy siły? kto ją zbawi?








Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Michał Anioł i tłumacza: Lucjan Siemieński.