Pomoc:Odnośniki wewnętrzne w tekście
 |
Uwaga! Strona jest w trakcie opracowywania. Niektóre informacje mogą być niepełne, a linki mogą kierować do nieistniejących stron. Strona w opracowaniu zgodnie z ustaleniami w Skryptorium. |
Odnośniki wewnętrzne w ramach tekstu na Wikiźródłach
W przypadku linków do rozdziałów przy inkluzji do e-booka innych stron (np. podstron) na Wikiźródłach powiązania są tworzone automatycznie.
W zwykły html-owy sposób można utworzyć kotwice (czyli nazwane miejsca w tekście) by następnie utworzyć odnośniki do tych markerów.
<span id="nazwakotwicy" /> lub, co jest zalecane, to samo można zrobić przy pomocy szablonu LinkWew/Kotwica (tworzy analogiczną konstrukcję: <span id="nazwakotwicy"><span />
Link ma zwykłą składnię wiki: [[Nazwa_strony#nazwakotwicy]].
Problematyczne jest jednak, że w przypadku transkluzji takiego tekstu z przestrzeni Strona:, nie mamy kontroli, gdzie taki link będzie, na stronie gdzie jest cały tekst utworu /całość czy w zwykłym e-booku składającym się z części. Tak więc, jeśli nazwę strony wpiszemy „na sztywno” w jednym wypadku (co najmniej) kliknięcie wyrzuci nas poza plik.
Pomijam tu całkowicie rozważania na temat sensu tworzenia strony całości. (Nieco więcej informacji jest w poradniku Strony całości.)
Rozwiązaniem pozostaje generowanie takiej nazwy strony, jaka jest w danej chwili potrzebna. Można to oczywiście zrobić „na piechotę”. Dużym ułatwieniem jest szablon {{LinkRel}}.
Szablon ten rozpoznaje stronę, z której jest wywoływany i dobiera właściwą nazwę pliku. Można powiedzieć, że „ukrywa” logikę przed użytkownikiem. W przybliżeniu działanie opiera się na rozróżnieniu jeżeli nazwa pliku kończy się na /całość, to nazwa strony, w przeciwnym wypadku inna nazwa strony.
Przy pomocy szablonu {{LinkRel}} możliwe jest więc utworzenie spisu treści, który będzie się sprawdzał zarówno w e-booku złożonym z części, jak i e-booku całości. Nie jest to popularne rozwiązanie. Zazwyczaj spis treści nie jest ujmowany w ogóle na stronie całości.
Polacy i polskość ziemi złotowskiej w latach 1918-1939/całość zawiera na końcu tekstu funkcjonujący spis treści. Nie jest to rozwiązanie popularne. Z praktycznego punktu widzenia, na czytniki tekst podzielony na rozdziały jest wygodniejszy, ponieważ istnieje możliwość nawigacji przy pomocy strzałek/skrótów między częściami e-booka.