Pomoc:Klasyfikacja tekstów ze względu na strukturę
Uwaga! Strona jest w trakcie opracowywania. Niektóre informacje mogą być niepełne, a linki mogą kierować do nieistniejących stron. Strona w opracowaniu zgodnie z ustaleniami w Skryptorium. |
i. bez rozdziałów
ii. tylko z rozdziałami
iii. z tomami i rozdziałami
iv. tomami, częściami i rozdziałami
v. zbiory opowiadań, tomiki wierszy itp.
vi. zbiory opowiadań (itp.) z rozdziałami
vii. zbiory opowiadań (itp.) z częściami i rozdziałami
viii. zbiory cykli utworów
ix. zbiór tekstów podzielony na części
x. słowniki – z licznymi hasłami, podzielone czysto technicznie na litery lub tomy
Idea spłaszczania struktury
edytujCzęsto struktura oryginalna, może (a nawet powinna być) uproszczona. Robimy to w dwóch wypadkach:
- Gdy rozdziały (na najniższym poziomie podziału) są na tyle krótkie, że wydzielanie ich nie ma sensu. Po prostu czytelnikowi łatwiej się zorientować w tekście (oczywiście przy zachowanych nagłówkach, wytłuszczeniach), gdy widzi ciąg dalszy na jednej stronie a nie co kilka zdań przechodzi do następnego „rozdziału”
- Gdy na najwyższym poziomie mamy do czynienia z serią wydawniczą (np. wielotomowe wydawnictwo dzieł wybranych danego autora) (szczególnie jeśli nie mamy z jakichś względów całej serii – zaznaczamy to jednak w polu pochodzenie w szablonie {{Dane tekstu}}
- Gdy struktura na pewnym poziomie nie wnosi nic do podziału
- Podział na tomy przy zachowanej ciągłej numeracji rozdziałów (tu można powiedzieć, że podział na tomy wynika raczej z ograniczeń edytorskich, introligatorskich niż merytorycznych powodów)
- Podział na części (księgi lub tp.) przy zachowanej ciągłości numeracji rozdziałów (np. Księga pierwsza obejmuje rozdziały 1–7, księga druga 8–11 itd.). Tu można zachować podział, ale uproszczenie może być wskazane ze względów technicznych i może po prostu być praktyczniejsze.
Jeśli w tekście występuje numeracja rozdziałów, zazwyczaj staramy się z niej korzystać, czasem jednak, gdy ze względów technicznych na przykład chcemy zredukować jeden z poziomów, można przy tworzeniu podstron korzystać z nazw rozdziałów (oczywiście lepiej, gdy są unikalne[1])
Innym argumentem jest też wygoda czytelnika, niemerytorycznie złożony piętrowy spis treści jest nieczytelny i mylący. Część rozdziałów może być w danym momencie niewidoczna dla użytkownika co utrudnia znalezienie danego fragmentu. Z drugiej jednak strony, hierarchiczny dobrze przemyślany przez autora czy redaktora spis może umożliwiać łatwiejszą nawigację przy dużej liczbie rozdziałów.
Typ I
edytujKrótki (zazwyczaj) tekst niepodzielony na rozdziały.
Przykłady: Elektra • Ostatni z Siekierzyńskich • Klejnoty ciotki Klotyldy • Kopalnia srebra (Lagerlöf, 1910) • O odkryciach i wynalazkach • Bolesław Śmiały (rapsod)[2]
Piękny dzień
Piękny dzień/Wstęp
Piękny dzień/treść
lub:
Piękny dzień
Piękny dzień/Wstęp
Piękny dzień/Piękny dzień
Należy tu oczywiście zwrócić uwagę, że autorem takiej „wstawki” nie jest autor głównego tekstu, powinno to mieć odzwierciedlenie w polu autor i pochodzenie[3].
Przykład: Obrona Sokratesa (tłum. Maszewski)[4] • Pieśń o Rolandzie (tłum. Boy, 1932)[5] • Daniel[6]
Technicznie będzie to typ II.Typ II
edytujW pustyni i w puszczy
„ /Przedmowa
„ /Wstęp
„ /Rozdział 1
„ /Rozdział 2
„ /Rozdział 3
⋮
„ /Rozdział 23
„ /Rozdział 24
„ /Zakończenie
Przykłady: Doktór Muchołapski • Jan bez ziemi • Pół dnia w życiu modnych małżonków
Pierwszy śnieg
" /Od tłumacza
" /Rozdział I
" /Rozdział II
" /Rozdział III
" /Rozdział IV
Należy też zwrócić uwagę, że autorem takiej „wstawki” nie jest autor głównego tekstu, powinno to mieć odzwierciedlenie w polu autor i pochodzenie.
Samo słowo rozdział nie jest tu istotne, mogą to być akty (w dramacie), pieśni, części, księgi...
Przykłady: W zwierciadlanym domu[7] • Bohaterowie (Carlyle, 1892)[8] • Raj utracony[9] • Luzyady[10] • Kazania sejmowe[11] • Niebezpieczne związki[12] • Przedwiośnie (Żeromski)[13] • Rozmyślania (Marek Aureliusz)[14] • Achilleis[15]
W dramatach często mamy krótki rozdział Osoby wydzielany ze struktury, inne rozwiązanie to wciągnięcie go do strony głównej, tak jak to zazwyczaj robimy z dedykacjami.
Przykłady: Otello (Shakespeare, tłum. Paszkowski, 1925)[16] • Wesele (Wyspiański)[17]
Również jako ten sam typ (II) traktować należy następującą strukturę:
Cztery pory roku
„ /Przedmowa
„ /Wiosna
„ /Lato
„ /Jesień
„ /Zima
„ /Posłowie
Przykłady: Rzecz wyobraźni • O pracy (Kraszewski, 1884)
Tak więc w nazwach rozdziałów nie musi się powtarzać jakiś element, nie musi być numeracji. Kluczowy jest brak samodzielności poszczególnych części, np. kolejność akcji, tożsamość bohaterów itp. Jeśli części byłyby samodzielne, mielibyśmy przypadek V.
W rozdziałach (fragmentach większego utworu), którego to rozdziału samodzielne funkcjonowanie nie ma sensu, w infoboksie nie należy podawać tytułu rozdziału, ale tytuł właściwego kompletnego tekstu. Odwołanie do strony całości ma zazwyczaj postać: „Cały tekst”.
W przypadku gdy istnieje w oryginale numeracja rozdziałów a mają one dodatkowo swój tytuł lepszym rozwiązaniem jest używanie numerów (arabskich, rzymskich czy liczb porządkowych) a nie nazwy rozdziału. Ułatwia to zazwyczaj orientację w tekście i nawigację przy pomocy szablonów.
Niniejszą strukturę można zrealizować na kilka sposobów:
- Na stronie głównej mogą znajdować się proste linki do rozdziałów Przykład: Pan Major
- Na stronie głównej może być utworzony spis treści Przykład: Zamek w Karpatach
- Na stronie głównej może być transkludowany spis treści Przykład: Gwiazda Południa
Typ III
edytujW pustyni i w puszczy
„ /Tom I
„„ /Przedmowa
„„ /Wstęp
„„ /Rozdział 1
„„ /Rozdział 2
„„ /Rozdział 3
⋮
„„ /Rozdział 23
„„ /Rozdział 24
„ /Tom II
„„ /Rozdział 1
„„ /Rozdział 2
„„ /Rozdział 3
⋮
„„ /Rozdział 15
„„ /Rozdział 16
„„ /Zakończenie
Np. Dziecię Starego Miasta • Sprawa Clemenceau • Komedjanci • Jesienią (Kraszewski, 1886) • Dekabryści
W Wojnie światów mamy podział na księgi i rozdziały, w Panna Maliczewska (Zapolska, 1912) na akty i sceny[18] — tak więc określenie poszczególnych fragmentów (tomy, części, księgi, rozdziały, ustępy, akty, sceny) nie ma żadnego znaczenia.
W Boskiej komedii mamy z kolei podział na trzy nienumerowane części (niesamodzielne): Piekło, Czyściec, Niebo i głębszy podział na numerowane pieśni. Jest to ten sam typ III:
W ramach „spłaszczania” struktury, można zrezygnować z podziału na tomy, gdy numeracja rozdziałów jest zachowana i podział na tomy wynika raczej z wymagań edytorskich (drukarskich, introligatorskich).
Przykład: Goffred abo Ieruzalem Wyzwolona
Tak samo możemy postąpić, gdy „księgi” dzielą tematycznie tekst, ale zachowana numeracja rozdziałów pozwala na pominięcie tego etapu w hierarchii.
Przykład: Profesor Przedpotopowicz
Technicznie mamy tu typ II.
Tak jak i w przypadku typu II, gdy istnieje w oryginale numeracja części czy rozdziałów a mają one dodatkowo swój tytuł lepszym rozwiązaniem jest z reguły używanie numerów (arabskich, rzymskich czy liczb porządkowych) a nie nazwy rozdziału. Ułatwia to zazwyczaj orientację w tekście i nawigację przy pomocy szablonów.
Realizacja:
Powyższą strukturę można zrealizować na kilka sposobów.
1. Niektóre aspekty nie mają znaczenia lub wynikają z uwarunkowań technicznych
- summary na stronie głównej
2. Niektóre aspekty są typowo techniczne:
- linki do rozdziałów
- realizowane jako krótkie odnośniki I II III IV V VI
- realizowane jako specjalnie utworzony na stronie głównej i rozdziałach spis treści
- realizowane jako transkludowany z przepisanej strony książki spis treści
- linki do rozdziałów
3. Innym aspektem jest rozwijalność spisu treści w wynikowym e-booku.
części główna
|
proste odnośniki | zrobiony spis treści | transkludowany spis treści |
proste odnośniki | Ładny chłopiec | Katedra Notre-Dame w Paryżu | Wicehrabia de Bragelonne |
zrobiony spis treści | Kara Boża idzie przez oceany | Sędziwój | Jak winszować? |
transkludowany spis treści | Śmiech. Studyum o komizmie | Dante (Jellenta)[19] | W ludzkiej i leśnej kniei |
proste odnośniki | Wykolejeniec |
zrobiony spis treści | Złoty trójkąt |
transkludowany spis treści | Granice opodatkowania |
mieszany spis treści | Błękitno-purpurowy Matuzalem |
Jest to raczej tylko techniczna „sztuczka”. Na stronie głównej (indeksującej) widoczne są linki do drugiego poziomu, co daje efekt „lekkości” strony. Zarazem cały spis treści e-booka jest widoczny naraz. Technicznie jest to osiągnięte przez podanie wszystkich podstron i pod-podstron na stronie głównej jednak w obrębie konstrukcji {{summary|widoczny=nie|...}}.
Na podstronach nie można wtedy linków umieszczać wewnątrz {{summary|...}} ponieważ w spisie treści poszczególne pozycje by wystąpiły podwójnie.
Ten efekt można znowu osiągnąć przez podanie jedynie drugiego poziomu wewnątrz {{summary|widoczny=nie|...}}. Na stronie głównej jest widoczny pełny spis treści a jednocześnie spis treści jest rozwijalny.
Typ IV
edytujWyprawa w dalekie kraje
„ /Księga I
„„ /Część pierwsza
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
„„„ /Rozdział 3
„„„ /Rozdział 4
⋮
„„ /Część druga
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
„„„ /Rozdział 3
„„„ /Rozdział 4
„„„ /Rozdział 5
„„ /Część trzecia
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
„„„ /Rozdział 3
„ /Księga II
„„ /Część pierwsza
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
„„ /Część druga
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
„„„ /Rozdział 3
„„ /Część trzecia
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
„„ /Część czwarta
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
„„„ /Rozdział 3
„ /Księga III
„„ /Część pierwsza
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
„„„ /Rozdział 3
„„ /Część druga
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
„„ /Część trzecia
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
„„„ /Rozdział 3
„„ /Część czwarta
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
„„„ /Rozdział 3
„„ /Część piąta
„„„ /Rozdział 1
„„„ /Rozdział 2
Jest to stosunkowo rzadka struktura.
Dość często można tę strukturę „spłaszczyć”, np. gdy rozdziały w częściach są numerowane po kolei.
Ze względu na ograniczenia eksportera nie można utworzyć podwójnie rozwijalnego menu. Możliwe są trzy rozwiązania.
- 3-0 tj. na stronie głównej są linki do wszystkich trzech poziomów (nierozwijalny spis treści)
- Przykład: Żyd wieczny tułacz (Sue, 1929)
- 2-1 na stronie głównej są linki do pierwszych dwóch poziomów, trzeci poziom jest w linkowanych pod-podstronach
- Przykład: Człowiek śmiechu • Latarnia czarnoxięzka[20]
- 1-2 na stronie głównej są linki do następnego poziomu, drugi i trzeci poziom jest w linkowanych podstronach
- Przykład: Nędznicy
Typ V
edytujNowele (Nowak, 1918)
O pewnym księciu, co się bał wyruszyć na wojnę
O księżniczce, co czekała na swego księcia
O psie, co zagryzał koty
O kocie, co spał całymi dniami
O myszach, co harcowały kiedy chciały
Charakterystyczne jest tu to, że dany kawałek tekstu stanowi samodzielny utwór (jakąś umownie przyjmowaną całość). Na przykład cytując go możemy napisać w Janku Muzykancie Sienkiewicz opisał losy uzdolnionego chłopca. Albo też w Ciotce Danucie Jan Brzechwa proponuje zabawę językową ze zwrotem „robić na drutach”. Jest to utwór na tyle samodzielny, że rezygnujemy z podawania tytułu całego zbioru czy tomiku (np. Nowele, Poezje, Utwory wybrane). Pewnymi pytaniem naprowadzającymi jest, czy utwory będą kompletne, gdy zostaną wyjęte z tego zbioru, czy mogą być umieszczone w innej kolejności... Szerzej problem samodzielności utworu jest omawiany w poradniku Samodzielność części tekstu.
W przestrzeni głównej taki utwór nie powinien być więc podstroną i powinien mieć przypisaną kategorię autora (ew. także tłumacza). Oraz dobrze by miał kategorię określającą jaki to rodzaj literatury (nowela, opowiadania, reportaż itp.)
Jeszcze dobitniej jest to widoczne, gdy autorem każdego z utworów jest inna osoba. Wtedy znajduje to oczywiście swoje odzwierciedlenie w polu Autor=
Podobnie z odwołaniem do strony całości: „Cały tekst” sugeruje, że jest to pojedynczy utwór; dla zbiorów utworów powinno być więc nie tekst ale raczej: tomik / cykl / zbiór / antologia czy coś podobnego.
Przykłady: Historje manjaków • Czerwony ślub i inne opowiadania
Nasze sprawy (zbiór)
Niesamowita niespodzianka
Głupi przypadek
Wyszło jak zawsze
Cztery krzesła i komoda
Nasze sprawy (opowiadanie)
oraz strona ujednoznaczniająca:
{{disambig}}
* [[Nasze sprawy (zbiór)|Nasze sprawy]] – zbiór opowiadań [[Autor:Jan Kowalski|Jana Kowalskiego]]
* [[Nasze sprawy (Nowak, 1887)|Nasze sprawy]] – opowiadanie z powyższego zbioru
Rozwiązanie to jest obecnie zalecane, jako bardziej rozwojowe – pojawi się kiedyś inny tekst o tym samym tytule, unikniemy zmiany nazwy i braku spójności w nazewnictwie a także zgodne z praktyką wstawiania w charakterze wyróżnika przyrostka (autor, rok).
Przykłady: Kwiat Magnolji (zbiór) • Łzy Chrystusowe (zbiór)
Wszystkie drogi
" /Przedmowa
Między młotem a kowadłem
Jak wczoraj tak i jutro
Wszystko dobre, co się dobrze kończy
lub taki:
Wszystkie drogi
Jan Kowalski i jego twórczość
Między młotem a kowadłem
Jak wczoraj tak i jutro
Przykład: Nowele obce • O człowieku, który chciał być królem (zbiór) • Morderstwo na Rue Morgue (zbiór)
Typ VI
edytujWśród zwierząt
Zabawy z psem
" /I
" /II
" /III
O rudej wiewiórce
" /I
" /II
" /III
" /IV
Zielona żaba
" /I
" /II
Mamy zatem zbiór samodzielnych utworów podzielonych głębiej na rozdziały.
Przykłady: Ostatnie dni świata (zbiór) • Małżeństwo. Być albo nie być. Tułacze
W tytule zbioru (Wśród zwierząt) czasem znajdziemy redakcyjne dodatki wikiźródeł (np. zbiór, nowele).
Często jest tak, że któraś z części nie ma rozdziałów i wtedy hierarchia jest w tej części prostsza nieco.
Znowu jest tu istotne, że dana część jest samodzielna lub nawet mogła być napisana przez innego autora.
Bywa również, że mamy w tekście wstęp lub zakończenie dotyczące całego zbioru.
Wyglądałoby to wtedy w ten sposób:
Wśród zwierząt (zbiór)
" /Wstęp
Zabawy z psem
" /I
" /II
" /III
O rudej wiewiórce
Zielona żaba
" /I
" /II
Przykłady: Liote (nowele) • Czerwony kogut (zbiór) • Nowele (Czechow)[21] • Wywczasy Młynowskie • Wybór dramatów
Typ VII
edytujZbiór samodzielnych utworów podzielonych na części i rozdziały (akty i sceny).
Śmieszne komedie
Pierwsze koty za płoty
" /Osoby
" /Akt I
" /" /Scena I
" /" /Scena II
" /" /Scena III
" /Akt II
" /" /Scena I
" /" /Scena II
" /Akt III
" /" /Scena I
" /" /Scena II
" /" /Scena III
" /Akt IV
" /" /Scena I
" /" /Scena II
" /" /Scena III
" /" /Scena IV
Do trzech razy sztuka
" /Osoby
" /Akt I
" /" /Scena I
" /" /Scena II
" /Akt II
" /" /Scena I
" /" /Scena II
" /" /Scena III
Kto się śmieje ostatni
" /Osoby
" /Akt I
" /" /Scena I
" /" /Scena II
" /Akt II
" /" /Scena I
" /" /Scena II
" /" /Scena III
" /Akt III
" /" /Scena I
" /" /Scena II
" /" /Scena III
Jak poprzednio, może się zdarzyć, że w którymś z utworów układ jest prostszy.
Bardzo rzadki typ, ponieważ tak głębokiego podziału wymagają zazwyczaj dłuższe teksty a takie nie trafiają do zbiorów.
Przykład: Teatr Gabryeli Zapolskiej
Zapewne w tym wypadku możliwa by była rezygnacja z podziału aktów na sceny („spłaszczenie”) w Żabusi, jednak redaktor doszedł do wniosku, być może ze względu na to, że sceny są dość długie, że taki podział lepiej odzwierciedla strukturę utworu.
Ze względu na ograniczenia eksportera mamy tu układ 1-2, tj. na stronie głównej mamy linki do dwóch utworów znajdujących się w zbiorze, dwa utwory zawierają linki (pierwszy dwupoziomowy, drugi jednopoziomowy).[22]
Typ VIII
edytujUkład Zbiór – Samodzielne Cykle – Samodzielne utwory:
Utwory poetyckie (Kowalski, 1923)
Pod skałą
Polana
Wysoki dąb
Wierzba
Zachód słońca
Pieśni ślepego grajka
Oj, da dana, da dana
Heleno moja, Heleno
Kwiecie wiosenny
Słońce wysoko na niebie
W dzień deszczowy
Tęcza kolorowa
Jaskółki latają wysoko
Charakterystyczne jest tutaj, że uznajemy, że zarówno cykl, jak i pojedynczy utwór mają swoją samodzielność, a jednocześnie poziom pośredni (cykle) nie jest tylko wyróżnikiem logicznym i nie chcemy go pomijać.
Przykłady: Pieśni (Oppman)[23] • Pieśni Heinego[24]
Typ IX
edytuj Rozprawy o poetach
" /I. Adam Mickiewicz
Pierwsze wiersze
Okres paryski
Oda do młodości — oryginalna czy plagiat?
Pan Tadeusz poematem kryptokatastroficznym
" /II. Adam Naruszewicz
Dydaktyka w odach poety
Postać królowej Jadwigi
" /III. Juliusz Słowacki
Grabiec jako archetypiczny władca Polski
Okres krzemieniecki
Jeśli przyjmiemy, że zbiór rozpraw jest ułożony przez kogoś (autora lub redaktora) i podzielony na części układ ten jest logiczny i uzasadniony, to tytuły działów są niesamodzielnymi częściami zbioru, w nie są ujęte samodzielne teksty.
Należy zwrócić uwagę, że podstrony strony głównej są przy eksporcie uwzględniane i nie muszą być ujmowane w szablon {{summary}} (patrz poradnik: Mechanizm działania eksportera ).
Przykład: Szkice i opowiadania historyczno-literackie[25] • Akta Babińskie[26]
Typ X
edytujW przypadku słowników, leksykonów mamy stosunkowo specyficzną sytuację. Z jednej strony mamy dużą liczbę haseł. Hasła nie są samodzielne, zawsze na przykład cytując napiszemy patrz Radom w Leksykonie miast polskich. Z drugiej strony umieszczenie spisu wszystkich haseł na jednej stronie jest nieporęczne. Można tu zachować oryginalny podział na tomy leksykonu lub, jeszcze lepiej, na stronie głównej tekstu dać linki do pierwszych liter haseł a poszczególne hasła w hierarchii poniżej.
Nie można jednak przyjąć, że hasło Radom jest częścią jakiegoś wirtualnego tomu lub części R, dlatego powinien być podstroną leksykonu.
Leksykon miast polskich
" /A
Leksykon miast polskich/Aleksandrów Kujawski
" /Aleksandrów Łódzki
" /Aleksandrów Kujawski
" /Alwernia
" /Andrychów
" /Annopol
" /Augustów
" /B
" /Babimost
⋮
" /Bytów
" /C
⋮
" /R
" /Rabka Zdrój
⋮
" /Radom
⋮
" /Rzgów
" /S
⋮
" /Ż
" /Żabno
⋮
" /Żywiec
Przykład: Słownik etymologiczny języka polskiego
Typ mieszany
edytujW trakcie omawiania poszczególnych typów, prezentowane były z reguły możliwie „czyste” przykłady. W praktyce czasem, na szczęście rzadko, musimy budować strukturę tekstu w sposób indywidualnie dopasowany do potrzeb.
Przykład: Antologia bajki polskiej
Tekst składa się ze wstępu, rozdziałów z krótkim omówieniem twórczości autora i głębiej (niezależnymi) tekstami danego autora, na końcu zaś mamy dodatek z życiorysami pisarzy.
Na początku motywacja, co do tego, jak traktować poszczególne części tekstu. 1. Wstęp jest niewątpliwie częścią książki, jak zwykle w takich wypadkach mamy więc strukturę:
- Antologia bajki polskiej
- Antologia bajki polskiej/Słowo wstępne
2. Krótkie omówienia poszczególnych autorów są z pewnością stworzone na potrzeby antologii i są swoistym wstępem do niezależnych utworów omawianych autorów, mamy więc:
- Antologia bajki polskiej
- Antologia bajki polskiej/Biernat z Lublina
- W nadzieję wiela mała nie opuszczaj
- Złemu nie czyń dobrze
- Rad tego niechaj, czego mieć nie możesz
- Kto lecie proznuje, zimie poczuje
- W nierówniu towarzystwa niemasz
- Antologia bajki polskiej/Mikołaj Rej
- Na niepewne jednanie
- Chłopa co do pana nie puszczono
- ⋮
Co miedźwiedzia skórę szacowali
3. Na końcu mamy dodatek Krótkie życiorysy polskich bajkopisarzów. Jest on stworzony na potrzeby tej antologii, w szczególności wymienia autorów, których teksty były użyte, zatem należy uznać, że jest częścią Antologii. Poniżej w hierarchii mamy owe biogramy autorów. Daje to nam strukturę:
- Antologia bajki polskiej
- Antologia bajki polskiej/Krótkie życiorysy polskich bajkopisarzów
- Antologia bajki polskiej/Krótkie życiorysy polskich bajkopisarzów/Biernat z Lublina
- „ /Mikołaj Rej
- ⋮
W pierwszym wypadku mamy typ II (co powyżej często było wskazywane, jednak przy klasyfikacji pomijane); istotniejsze jest, że w części drugiej mamy typ IX, w części trzeciej typ III. Istotne jest tutaj tylko to, że należy rozpoznać typ danej części tekstu i właściwie go potraktować. Cała reszta, przy znajomości warsztatu, ułoży się sama.
- ↑ Nawet wtedy można dodać jakieś rozróżnienie (np. I, II).
- ↑ struktura tekstu została spłaszczona, ponieważ rozdziały są bardzo krótkie
- ↑ Pole pochodzenie w {{Dane tekstu}} używa się, gdy mamy do czynienia z publikacją typu zbiór opowiadań, antologia, seria wydawnicza itp. bądź przy rozdziale istotnie różnym od pozostałych (np. przedmowa tłumacza, dodatek, nie będący treścią utworu itp.).
- ↑ Zalecanym tytułem byłby raczej Obrona Sokratesa (Platon, 1885)
- ↑ Struktura tekstu została również spłaszczona, ponieważ rozdziały są bardzo krótkie.
Zalecanym tytułem byłby raczej Pieśń o Rolandzie (Bédier, 1932) - ↑ Po właściwym, niepodzielnym tekście, następuje dodatkowo "Objaśnienie"
- ↑ Rozdziały, numeracja słowna.
- ↑ podział na odczyty
- ↑ Poemat podzielony na Pieśni, przedmowa innego autora
- ↑ Poemat podzielony na Pieśni, przedmowa innego autora
- ↑ Podział na kazania ze wstępem innego autora
- ↑ Podział na listy
- ↑ Podział na części
- ↑ Podział na księgi.
Zalecanym tytułem byłby raczej Rozmyślania (Marek Aureliusz, 1937). - ↑ Podział na sceny, brak podziału na akty.
- ↑ Podział na Osoby i Akty częściej praktykowany.
Zalecanym tytułem byłby tu raczej Otello (Shakespeare, 1925). - ↑ Osoby na stronie głównej, podział na Akty – również możliwy choć zdaje się rzadziej stosowany.
Zalecanym tytułem byłby tu raczej Wesele (Wyspiański, 1901). - ↑ Częściej w dramatach mamy schemat II, tj. tylko podział na akty, bez podziały na sceny, zależy to zapewne od liczby i długości scen oraz osobistych preferencji redaktora Wikiźródeł.
- ↑ Zalecanym tytułem byłby raczej Dante (Jellenta, 1922).
- ↑ W tym wypadku posłużono się trikiem, linki do dwóch pierwszych poziomów są na stronie głównej, widoczny jest jedynie poziom bezpośrednio niżej. Realizowane jest to przy pomocy parametru |widoczny=nie w szablonie {{Summary}}.
- ↑ Zalecanym tytułem byłby raczej Nowele (Czechow, 1905).
- ↑ Możliwy jest też teoretycznie inny układ (3-0 lub 2-1), ale wydaje się mniej naturalny.
- ↑ Zalecanym tytułem byłby raczej Pieśni (Oppman, 1894).
- ↑ Tutaj dodatkowo Przedmowa jako niesamodzielna część tekstu.
- ↑ Na stronie tytułowej są widoczne wszystkie tytuły (oba poziomy), jednak spis treści jest piętrowy. Osiągnięto ten efekt przez nieujmowanie spisu treści w szablon {{summary}}. Części tekstu głównego (np. Rozprawy o poetach/Adam Mickiewicz są eksportowane ponieważ początek nazwy strony jest zbieżny z nazwą strony głównej tekstu, na drugim poziomie zastosowano szablon {{summary}}.
- ↑ Zachowany jest tu podział na zeszyty, formalnie jest to wydawnictwo ciągłe.