Prośba (Oppman)
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Prośba |
Pochodzenie | Pieśni cykl Blizkiej... Dalekiej |
Wydawca | Księgarnia Teodora Paprockiego i S-ki |
Data wyd. | 1894 |
Druk | Emil Skiwski |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na commons |
Inne | Cały tekst |
Indeks stron |
Prośba.
Gdy na skraj świata poniosą cię losy,
Gdy ja w przeciwnej będę błądził stronie,
Spójrz czasem, droga, w gwiaździste niebiosy
I do modlitwy złóż swe białe dłonie.
I pomyśl wtedy, że jest gdzieś zakątek,
Kędy samotny pędzę dni tułacze,
I żyję w świecie wspomnień i pamiątek,
A gdy się ocknę — to po tobie płaczę.
A gdy usłyszysz, że już poszedł w trumnę,
Kędy nie sięga władza losów płocha,
Ten, co miał serce szlachetne i dumne,
Ten, co cię kochał, tak jak nikt nie kocha —
A gdy usłyszysz, żem przecierpiał wiele
Za to, żem kochał i wierzył niekłamnie, —
To łzę mi poświęć, biały mój aniele,
Przypomnij o mnie... i pomódl się za mnie!...
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Artur Oppman.