Przypatrz się mizerny człowiecze
<<< Dane tekstu >>> | |
Tytuł | Przypatrz się mizerny człowiecze |
Pochodzenie | Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych |
Redaktor | Karol Miarka |
Wydawca | Karol Miarka |
Data wyd. | 1904 |
Miejsce wyd. | Mikołów — Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały dział II |
Indeks stron |
Przypatrz się mizerny człowiecze, — * Co Bóg dla ciebie podejmuje, * Kiedy się w Betleemskiej stajni — * Między bydlętami lokuje.
Dziwy, że będąc Panem wszystkiego, * Na tę ziemię zstąpił dla
grzesznego. * Tak! dla ciebie to człowiecze, * Owa nędza Boga siecze.
Miłości Boga Przedwiecznego! * Cóżeś takiego uczyniła, * Żeś Syna Swojego Najmilszego — * Na sianku w żłóbeczku złożyła?
Dla winy Ewy i Adama * Goreje Boska miłość sama; * Ta to nas szczerze ukochała, * Z nieba na świat Syna zesłała.
Przecież to wielki dziw na świecie, — * Od wieków nigdy nie słychany, * Żeby tak kto za kogo cierpiał, — * Jako Syn Boski ukochany.
Ty przecież w grzechach skamieniały, * Jak kamień leżysz zatwardziały; * Syn Boski łzami się zalewa, * A tobie grzechów nie ubywa.
Zlituj się mizerny grzeszniku, — * Już więcej nie obrażaj Boga; *
Wszak widzisz, że już strach niezmierny * Na cały świat i wielka trwoga.
Dla twoich to zatwardziałości, * Że nie masz ku Bogu miłości; *
I coraz to więcej przyczyniasz, * Miarki grzechów swoich dopełniasz.
Upadnij teraz przed tym Panem, * Który w żłobie jest położony; * Obaczysz mizerny grzeszniku, * Iże wkrótce będziesz zbawiony.
Dlatego Dzieciną się staje; * Przedwieczny cię synem uznaje; * Chce cię przytulić do Siebie, * Ażebyś z Nim królował w niebie. Amen.