Słownik etymologiczny języka polskiego/kazić

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

kazić, skazić, skazitelny i nieskazitelny; »zakaźne choroby«, »krew zakażona«; przekaza (‘przeszkoda’), przekażać; kaziród, kazirodztwo, kazirodczy; rzadkie są kaziciel i kaźca, ‘co kazi, szpoci, wiarę czy ludzi’. Urobione od kaz-, ‘zepsucie, zniszczenie’, a to jest odmianką od czez- w czeznąć (‘ginąć’, p.), por. co do samogłoski z-gaga i żec.