Słownik etymologiczny języka polskiego/ostrów
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
ostrów, ‘wyspa’, dawniej ogólne, dziś tylko w licznych nazwach miejscowych: Ostrów, Ostrówek, Ostrowiec; dosłownie: ‘oblany’, od sreu-, srou-, ‘lać’ (p. struga, strumień); lit. pra-srawas, indyj. srawa-, ‘wylew’, grec. rhoos, ‘prąd, rzeka’; nasze słowo z ob (p. ob, o) i *srowo-; t wsunięte między s-r, jak zawsze.
