Setnik rymów duchownych/XXV
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Setnik rymów duchownych |
| Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
| Redaktor | Józef Korzeniowski |
| Wydawca | Akademia Umiejętności |
| Data wyd. | 1893 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały Setnik rymów duchownych Cały zbiór |
| Indeks stron | |
XXV.
SONET II.
Proszę, mój Panie, niech daleko z strony
Młody włos mija Atrope straszliwa;
Nie, żeby dusza była światu chciwa,
Gdyż z chęcią idzie na kres zamierzony;
5
Lecz, iż prze złości człowiek oddalonyOd łaski twojej, w tem potępion bywa,
Daj ratunk[1], bo twa moc łaską opływa,
Abym nie ustał w skoku rozpędzony.
Gdy młodość, jak koń twardousty, bieży
10
Na raz niedbając, czyń łaskę, a z latemDaj mi doczekać wieku spokojnego.
Tam dusza wzgardzi — (acz jej dziś należy) —
Rozkosz omylną; a do ciebie za tem
Stęskni się; jak ptak do gniazda swojego.
