Setnik rymów duchownych wtory/CLXXX
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Setnik rymów duchownych wtory |
Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
Redaktor | Józef Korzeniowski |
Wydawca | Akademia Umiejętności |
Data wyd. | 1893 |
Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Cały Setnik rymów duchownych wtory Cały zbiór |
Indeks stron |
CLXXX.
Są ludzie, o Panie, co obyczaj mają,
Iż, gdy źle uczynią, tobie winę dają;
Są, co gdy je karzesz, na srogość styskują,
Iż próśb ich nie słuchasz, które w uściech kują.
5
Ja grzech swój wyznawam, a sumnieniu memuTo cięży, żem zgrzeszył tobie, wszechmocnemu;
Tobie, tobiem zgrzeszył, a me nieprawości
W niebie cię sięgają, Panie wszech wieczności.
Sobie winę dawam, abyś źle sądzony
10
Nie był od głupiego; owszem, z wszelkiej stronyKażdy w swych wyrokach znał się sprawiedliwym
A ty winy nie miał w dekrecie złośliwym.
Więc jeśli odpuścisz moję złość brzydliwą,
Mnie, co cię tak gniewam, zwykle lutościwą
15
Łaskę dasz znać, barziej słowa święte swojeNa pamięci mając, niż występki moje.
I któż nie będzie znał, żeś, o Boże wieczny,
W pełnieniu obietnic łaskawych stateczny?
I któż znać nie musi, żeś jest sprawiedliwy,
20
Gdy karzesz, kiedy cię nie szuka złośliwy.
Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Sebastian Grabowiecki, Józef Korzeniowski.