Sonet (Rossetti)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Sonet |
| Pochodzenie | Krzak dzikiej róży |
| Wydawca | Towarzystwo Wydawnicze |
| Data wyd. | 1907 |
| Druk | W. L. Anczyc i Spółka |
| Miejsce wyd. | Lwów |
| Tłumacz | Jan Kasprowicz |
| Źródło | Skany na commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
Sonet to pomnik, który wieczność Duszy
Stawia minionej, a nie zmarłej chwili.
Dbaj, aby wszyscy jego pełnię czcili,
Czy żal cię zgnębi, czy żałość poruszy.
Tnij go w hebanie, jeśliś w mrocznej głuszy,
W kości słoniowej, gdy ci dzień się mili;
Niechaj ma zawsze blask przeczystych lilij,
Gdy twarz ich rosa perłami opruszy.
Sonet to pieniądz, który z jednej strony
Odsłania duszę, zakrywa ją z drugiej,
Bądź jest na haracz życia przeznaczony,
Kiedy miłości wyświadcza usługi,
Bądź jest postrachem Śmierci, gdy go w ręce
Charona rzucasz po przebytej męce.
_s_14.png)
