co jest najmniejszego. Żaby, o króla proszące. — BWF (9) Żaby napierają się króla. — BF 1 Żaby, proszące o króla. — Jakubowski 46 Żaby proszą o króla (L j. w.). — Kniaźnin II, 9 Żaby, o króla proszące. — Krasicki PL (V, 81) Jowisz i żaby. — Górecki (I, 216) Żaby, co prosiły o króla. — Mickiewicz (159) Żaby i ich króle.
Kotka, u którego się chowała,
Młodzieńca się rozmiełowała
A tak Wenery prosiła,
Iżby jej twarz przemieniła.
Wenus, mając nad nią litość. 5
A chcąc złączyć taką miłość,
Kotczą jej twarz przemieniła,
Śliczną panną uczyniła.
Więc, kiedy w łożnicy siedziała,
Miłemu się podobała; 10
Tam jej Wenus pokusiła,
Jeśli wrodzenie zmieniła,
Przed nią często mysz puszczała
Kotka to rada widziała,
Cudności swej jest zabyła, 15
Za myszą się pochwyciła.
Widząc Wenus jej niestatki,
Iż nie chce być człowiek z kotki,
Zasię jej twarz przemieniła,
W której myszy wprzód goniła. 20
Człowiekci zły, chocia cześć ma,
Wżdyć on swój obyczaj trzyma;
A chocia w drogim odzieniu,
Dosyć czyni przyrodzeniu.
