W metafizyce wieszcze rozkochani

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Jan Kasprowicz
Tytuł	W metafizyce wieszcze rozkochani
Pochodzenie	Dzieła poetyckie Tom 5; cykl Do niej
Wydawca	Towarzystwo Wydawnicze E. Wende i Sp. (T. Hiż i A. Turkuł)
Data wyd.	1912
Druk	W. L. Anczyc i Spółka
Miejsce wyd.	Lwów – Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały cykl; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały tom 5; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

IV.

W metafizyce wieszcze rozkochani
Niech o miłości prawią, co się boi
Skąpać swych kształtów w fali ziemskich zdroi,
Ku urojonej wzlatując przystani...

Moją tęsknotę, która serce rani,
Niechaj balsamu kroplą dziś ukoi
To, co jest z ciała: słodycz wargi twojej,
O ty wszechwładna wszystkich uczuć Pani —

Wiem, że ta rozkosz, choć przez nią przebija
Krwi ludzkiej kolor, nie zetrze z miłości
Bożego piętna, tuląc mnie do siebie:

Najniewinniejsza wszakże z ziół, lilija,
W której kielichu wonna rosa gości,
Nie w mgłach wyrasta, lecz tu, na tej glebie.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Jan Kasprowicz.