Wesoła nowina, porodziła Syna (1904)

<<< Dane tekstu >>>
Tytuł Wesoła nowina, porodziła Syna
Pochodzenie Kantyczki. Kolędy i pastorałki w czasie Świąt Bożego Narodzenia po domach śpiewane z dodatkiem pieśni przygodnych w ciągu roku używanych
Redaktor Karol Miarka
Wydawca Karol Miarka
Data wyd. 1904
Miejsce wyd. Mikołów — Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały dział II
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
PIEŚŃ  171.

\paper { #(set-paper-size "a4")
 oddHeaderMarkup = "" evenHeaderMarkup = "" }
\header { tagline = ##f }
\version "2.18.2"
\score {
\midi {  }
\layout { line-width = #180
indent = 0\cm}
\new Staff { \clef "violin" \relative f' {
      \time 3/4
      \key f \major
      \autoBeamOff
      a8[( bes)] c4 c | d bes4. a8 | a8[( bes)] c4 c | d bes4. a8 |
      a8 a g4 c | a8 g a2 | c8 d c4 bes | a8 g f2 \bar "|."
   } }
   \addlyrics { \small {
      We -- so -- ła no -- wi -- na, po -- ro -- dzi -- ła Sy -- na;
      Ma -- tka Bo -- ża prze -- czy -- sta i Pan -- na wie -- ku -- i -- sta.
   } } }

Wesoła nowina, porodziła Syna; * Matka Boża przeczysta i Panna wiekuista.

Anieli śpiewają, Boga wychwalają, * Że się z Swojej miłości spuścił na te nizkości.

Lecz i pastuszkowie, kiedy ci duchowie * Ze snu ich pobudzili, z nimi się weselili.

I zaraz powstawszy, z miejsca się porwawszy, * Do Betleem pobiegli, Dziecię w żłobie znaleźli.

Dzieciątko miluchne, nader nadobniuchne, * W pieluszki uwinione, na sianku położone.

Widzą Pannę godną, Aniołom podobną, * Z radości Jej winszują, co mają, ofiarują.

Także Józefowi, cnemu staruszkowi * Z ochotą pomagają, stajenkę uprzątają.

Coraz do Dzieciątka, jako do Paniątka, * Ochotni powracają i na twarz upadają.

Potem Mu śpiewają, Boga wychwalają, * Że się człowiekiem zrodził, nas z piekła wyswobodził.

My też z pastuszkami, oraz z bydlątkami, * Przywitajmy Dzieciątko, nadobne Pacholątko.

Jemu podziękujmy, i z Niem się radujmy, * Iż się tak upokorzył, co nas z niczego stworzył.

Bądźże pochwalony, o Boże wcielony! * Daj, abyśmy Ci służyli, Twoją wolę pełnili.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Karol Miarka (syn).