Wieczna sielanka

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ada Negri
Tytuł	Wieczna sielanka
Pochodzenie	tomik Burze; ze zbioru Niedola. Burze
Wydawca	nakładem Bronisława Natansona
Data wyd.	1901
Druk	W. L. Anczyc i sp.
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Maria Konopnicka
Źródło	Skan na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[194]Skan zawiera grafikę.

WIECZNA SIELANKA.

Gdy czerwcowego słońca żary złote
Całują kwiaty z namiętną rozkoszą,
Do głębi pod ich otwarte pieszczotę;

Gdy się w gorącem powietrzu unoszą
Rodzajne pyły, bijąc z fali kłosów,
Kiedy dżdże bujne po dolinach roszą, —

Wtedy pod czystym lazurem niebiosów
Oracz swój zagon błyszczącym rznie krojem
I głos swój łączy do ptaszęcych głosów...

I płynie jego pieśń z wielkim spokojem
W ćwierkaniu wróbli i zapachu siana,
Który wiatr z łęgów niesie tchnieniem swojem.

A w progu chaty, gdzie cień pada zrana,
Niewiasta jego, w dzieciątko wpatrzona,
Pierś mu podaje... pierś młoda, wezbrana...

I bije czysty zdrój z pełnego łona...
I dziecię pije z zdroju tego chciwie,
A jakaś radość, słodka, uciszona,

W tem jasnem słońcu, którem wszystko żywie,
I w onych trojgu — nagle mi się jawi...
— Pieśń, miłość, spokój, pług na własnej niwie,

I matka-ziemia, co im błogosławi!

Skan zawiera grafikę.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Ada Negri i tłumacza: Maria Konopnicka.