Wizerunek Judasza
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Wizerunek Judasza |
Pochodzenie | Klejnoty poezji staropolskiej |
Redaktor | Gustaw Bolesław Baumfeld |
Wydawca | Towarzystwo Wydawnicze w Warszawie |
Data wyd. | 1919 |
Druk | Drukarnia Naukowa |
Miejsce wyd. | Warszawa |
Źródło | Skany na Commons |
Inne | Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cała antologia |
Indeks stron |
SEBASTJAN FABJAN KLONOWICZ.
WIZERUNEK JUDASZA.
(Z „WORKA JUDASZOWEGO“).
Tak ci Judasz Chrystusem handlował w ogrojcu: Ten Martahuzów ojcem, wszytkich izmienników: (1600)[1].
|
- ↑ Wizerunek Judasza. „Worek Judaszów“ (t. j. Judaszowy), jest poczęści satyrą, poczęści dziełem moralistycznem, zwróconem przeciwko nadużyciom i oszustwom wszelkiego rodzaju. Ustęp niniejszy wyjęty z części I („Wilcza skóra“ VIII: o ludokupstwie).
Pogodę — sposobność, porę odpowiednią; Martahuz — kupiec (w owych czasach), zaprzedający ludzi w niewolę turecką: żydom hetmanił — prowadził Żydów (na Chrystusa): rzecz ista — oczywiście, napewno; krokosy — kwiaty łąkowe: oka wołowe — roślina: Iskarijotowa — Judaszowa (Judasz Iskarjota): propornik — chorąży (gdyż brodą potrząsał, jak proporcem): świętokrajcy — świętokradzcy; mrugałowie — porozumiewający się zapomocą mrugania: sykofantowie — płatni donosiciele; trzymają przewodnią — trzymają się razem ze...: izmienników — zmienników, zdrajców.