Złemu nie przepuszczaj

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Złemu nie przepuszczaj
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały zbiór
Indeks stron

›››

[271]

93. Złemu nie przepuszczaj.

 Pchła na człowieka wskoczyła
A w ramię go ukąsiła;
Uhpiwszy ją, chciał zabić,
Ona się mu jęła modlić:
 „Proszę, daj mi odpuszczenie!        5
„Wszak wiesz moje przyrodzenie:
„Natomui się urodziła,
„Iżebych krwią żywa była.
 „Wielkiej ci szkody nie dzialam.
„Boć też wielkiej siły nie mam;        10

[272]

„Barzo mało się polepszysz,
„Jeśli się nade mną pomścisz”.
 Człowiek jej rzekł: „Godnaś zgładzenia,
„Gdyś tak złego przyrodzenia;
„Wieleby ty zaszkodziła,        5^[1]
„Byś, jako wilk, wielka była!“
 Ktokolwiek przepuszcza złemu,
Ten szkodzi zawżdy dobremu:
Nie puszczaj wilka jętego
Ni złodzieja zwyczajnego!        10^[2]

1.  Błąd w druku; powinno być – 15.
2.  Błąd w druku; powinno być – 20.

[272]  Rimicius: D (195) De pulicei. [H 425 Ψύλλα ϰαὶ ἄνϑρωπς]. St (257) De pulice. — FE (81) O pchła z człowiekiem. O drugiej pchle.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.