Kto lecie proznuje, zimie poczuje (Biernat z Lublina, 1910)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Kto lecie proznuje, zimie poczuje
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[272]

94. Kto lecie proznuje, zimie poczuje.

Mrówka śrzód lata robiła,
Żyto do jamy nosiła,
Na zimę sie przyczyniając,
A przyszły czas przeglądając.
A kobyłki nic nie dbały        5
Ani sie ocz pracowały:
Śpiewaly lecie po łące,
Gdy było słońce gorące.
Potym zima przyśpieszyła,
Wszytko ziele posuszyła;        10
Mrówki tego nic nie dbały,
Bo dosyć żywności miały.
Kobyłki kiedy opadły,
A nie miały, coby jadły,
Bardzo się są zatroskały,        15
Mrówek o pomoc żądały.

Mrówki sie z nich naśmiewały,
A ich lenistwo karały:
„A czemuście tak gnuśne były,
„Żeście lecie nie robiły?“        20
Ony im odpowiedziały:
„Wszakeśmy nie proznowały:
„Latałyśmy, słodko śpiewając,
„Ludziem wesele działając“.
Mrówki rzekły: „Siostry łaskawe!        25
„Gdyście tako śpiewające,
„Dziś sie tańcem zagrzewajcie,
„A tak lata doczekajcie!“
Kto we żniwa patrzy chłodu,
Nacierpi sie zimie głodu:        30
A kto sie nie chroni znoju,
Pożywie chleba w pokoju.

[273] Rimicius: D (196) De formicis et cicada. [H 401 Τέττιξ ϰαὶ μύρμηϰες]. — St (188) De formica et cicada. C (124) O mrawency a o kobylce. C (209] Mrawency a kobyłka. — FE (35) O świerczu z mrówką. — Błażewski 45 Patrz na koła poślednie. Polny konik a mrówki. — Niemirycz (7 verso) Świerszcz i mrówka (L I, 1 La cigale et la fourmi). — Minasowicz (119) Mrówka i konik polny. — Jakubowski 1 Konik polny ai mrówka (L j. w.). — Kniaźnin II, 5 Mrówki i konik polny — Morawski (83) Konik polny i mrówkamrówki (L j. w.).

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.