Zielnik lekarski/53
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Zielnik lekarski |
| Podtytuł | Zastosowanie, opis botaniczny i uprawa najważniejszych polskich roślin lekarskich |
| Wydawca | Księgarnia J. Przeworskiego |
| Data wyd. | 1938 |
| Druk | Zakł. Druk. F. Wyszyński i S-ka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
 Galeria grafik w Wikimedia Commons
| |
_z53.png)
B. — Niewielki półkrzew. Korzeń włóknisty. Łodyga dorastająca do 60 cm wysokości, rozgałęziona, w górnej części czworokątna i omszona, w dolnej zdrewniała. Liście prawie siedzące, całkowicie lancetowate, przytępione, porosłe drobniutkimi włoskami. Kwiaty ciemnobłękitne, rzadziej różowe, czasem białe, zebrane na wierzchołku w gęste nibykłosy. Smak gorzkawo-cierpki; zapach bardzo aromatyczny, kamforowy.
ROŚNIE w górzystych okolicach, na skałach, gruzach i starych murach w Europie południowej i Azji.
KWITNIE w czerwcu i lipcu.
ZBIERA się kwiaty i liście bez szypułek w lipcu i sierpniu. Suszy się w cieniu, rozpościerając cienko, w przewiewie. Przechowywać w zamkniętych naczyniach.
UPRAWA. Sieje się wprost w grunt w rządki co 30—35 cm, albo też do szkółki na wiosnę lub w jesieni; lubi położenie słoneczne, otwarte, grunt kamienisty, nie mokry, wapienny.
SKŁADNIKI: Dużo olejku lotnego, olej tłusty, gorzknik, hyssopina i żelazisto-zieleniący garbnik.
DZIAŁA ściągająco, wzmacniająco, orzeźwiająco; uspokaja kurcze.
UŻYTEK z liści i z czubków kwiecia w naparze (8 do 15 gr na litr wody). Jako środek zewnętrzny stosuje się do przemywania i okładów na oczy lub do płukania gardła. Wewnętrznie w postaci naparu używa się przy chorobach żołądkowych, kurczach, reumatyzmie (gośćcu), dychawicy, przewlekłym nieżycie (katarze) dróg oddechowych. Napar hyzopu doprawia się miodem. Ziele hyzopu stanowi jeden ze składników kąpieli aromatycznych (z macierzanką i rumiankiem).
CENA: 100 kg ziela (Herba Hyssopi) 120—150 zł.
