Biblia Gdańska/Proroctwo Malachyaszowe 2

Biblia Gdańska - Stary Testament - Proroctwo Malachyaszowe
1 - 2 - 3 - 4

ROZDZIAŁ II.

I. Przegrożka Kapłanom 1 — 3. II. Przymierze z przodkami ich, i żywot przykładny 49^[1]. III. Obwinienie ich, i lusu z nieporządnego małżeństwa 10 — 16. IV. i z krnąbności 13^[2].
A tak teraz do was mówię to rozkazanie, o Kapłani!
2. Ieźli nie usłuchacie, i ieźli nie złożycie do serca, abyście dali chwałę imieniowi memu, mówi Pan zastępów, tedy poślę na was^[3] przeklęctwo, a przeklinać będę błogosławieństwa wasze; owszem iużem ie przeklął: boście tego nie złożyli do serca.
3. Oto, Ia wam popsuię siewy wasze, a wrzucę^[4] łayno na twarzy wasze, łayno, mówię, ofiar waszych, tak, że was przytargnie do siebie.
II. 4. I^[5] dowiecie się, iżem posłał do was to rozkazanie, aby było przymierze moie z Lewim, mówi Pan zastępów.
5. Przymierze moie było z nim żywota i pokoiu, a dałem mu ie dla boiaźni; bo się mnie bał, i dla imienia moiego skruszony był.
6. Zakon prawdy był w uściech iego, a^[6] nieprawość nie była znaleziona w wargach iego; chodził zemną w pokoiu i w prawości, i wielu odwrócił od nieprawości.
7. Bo wargi kapłańskie umieiętności strzedz maią, a pytać się będą na zakon z ust iego; Aniołem zaiste iest Pana zastępów.
8. Aleście wy zstąpili z drogi, i byliście zgorszeniem wielom w zakonie, zepsowaliście przymierze Lewiego, mówi Pan zastępów.
9. Przetoż i Iam was uczynił wzgardzone i poniżone u wszystkich ludzi, tak iakoście wy nie strzegli dróg moich, a mieliście wzgląd na osobę w zakonie.
III. 10. Izali nie ieden oyciec iest^[7] nas wszystkich? Izali nie ieden^[7] Bóg stworzył nas? Czemuż tedy brat zdradza brata swego, gwałcąc przymierze oyców naszych?
11. Zdradliwie się sprawuie Iuda, a obrzydliwość się dzieie w Izraelu i w [981]Ieruzalemie; bo Iuda splugawił świętobliwość Pańską, w któréy się kochać miał, poiąwszy za żonę córkę boga obcego.
12. Pan męża, który to czyni, wykorzeni z namiotów Iakubowych, tak czuiącego, iako i odpowiadaiącego i ofiaruiącego dar Panu zastępów.
13. A toście drugi raz uczynili, okrywaiąc łzami ołtarz Pański, płaczem i wołaniem, tak że więcéy nie patrzy na dar, i nie przyimuie wdzięcznéy ofiary z ręki waszéy.
14. Wszakże mówicie: Dla czegoż to? Dla tego, że Pan iest świadkiem między tobą i między żoną młodości twoiéy, przeciw któreyś ty wystąpił, gdyż ona iest towarzyszką twoią, i żoną przymierza twego.
15. Bo azaż nie uczynił iednym, choć mu ieszcze ducha zbywało? A czemuż iednym? aby szukali nasienia Bożego; a tak strzeżcie ducha swego, a z żoną młodości swoiéy się zdradliwie nie obchodźcie;
16. Bo on ma w nienawiści opuszczenie żony, mówi Pan, Bóg Izraelski, przeto że taki okrywa okrucieństwo płaszczem iego, mówi Pan zastępów; a tak strzeżcie ducha waszego, a nie obchodźcie się zdradliwie.
IV. 17. Pracęście zadali Panu^[8] słowy swoiemi, a przecię mówicie: W czémżeśmy mu pracę zadali? W tém, gdy mówicie: Wszelki, który złość czyni, podoba się Panu, i w tych ma kochanie; albo: Gdzież iest Bóg sądu?