Biblia Wujka (1923)/Pieśń nad Pieśniami 1
Niech mię pocałuje pocałowaniem ust swoich; bo lepsze są piersi twe nad wino.
2 Woniające olejkami najwyborniejszemi: olejek wylany imię twoje: dlatego panienki umiłowały cię.
3 Pociągnij mię, za tobą pobieżemy do wonności olejków twoich. Wprowadził mię król do pokojów swoich, rozradujem się i rozweselemy w tobie, pamiętając na piersi twoje nad wino: prawi miłują cię.
4 Czarnaciem ale piękna, córki Jerozolimskie: jako namioty Cedar, jako skóry Salomonowe.
5 Nie patrzajcie na mię, żem jest śmiada; bo mię opaliło słońce: synowie matki mojéj walczyli przeciwko mnie, postawili mię stróżem w winnicach: winnice mojéj nie strzegłam.
6 Oznajmijże mi, którego miłuje dusza moja, kędy pasiesz? kędy odpoczywasz w południe? abych się nie poczęła błąkać za trzodami towarzyszów twoich.
7 Jeźli się nie znasz, o najpiękniejsza między niewiastami! wynidź a idź za stadem trzód, a paś koźlęta twoje przy budkach pasterskich.
8 Jeździe mojéj w woziech Pharaonowych przyrównałem cię, przyjaciółko moja!
9 Piękne są jagody lica twego jako synogarlice, szyja twoja jako klejnoty.
10 Łańcuszki złote uczynimy tobie śrebrem nakrapiane.
11 Kiedy król był na pokoju swoim, szpikanard mój wydał wonność swoję.
12 Snopek mirrhy jest mi miły mój, między piersiami mojemi mieszkać będzie.
13 Grono cypru mi miły mój, w winnicach Engaddy.
14 Otoś ty piękna, przyjaciółko moja! otoś ty jest piękna: oczy twoje jako gołębice.
15 Otoś ty jest piękny, miły mój! i wdzięczny. Łóżko nasze kwiecia pełne: balki domów naszych cedrowe, stropy nasze cyprysowe.