Czterowiersze (Abu Chair, 1921)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Abu Said b. Abulchair
Tytuł	Czterowiersze
Pochodzenie	Dywan wschodni, dział Persya
Redaktor	Antoni Lange
Wydawca	Wydawnictwo J. Mortkowicza, Towarzystwo Wydawnicze w Warszawie
Data wyd.	1921
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Wacław Rolicz-Lieder
Tytuł orygin.	رباعیات
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały dział Persya; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

azərbaycancaفارسیCzterowiersze (1895)

›››

ABU SAID B. ABULCHAIR.

CZTEROWIERSZE.

Przyszła miłość i troska serce zapyliła,
Pierzchnął rozum, rozsądek poszedł precz i wiedza.
W smutku tym żaden druh mi ręki nie uścisnął,
Jedno oczy do stóp mych wszystek skarb wylały.

Wołałem: O bogini ma tulipanowa.
Kochanko we śnie ukaż wdzięki posągowe!
Odparła: gdy bezemnie chadzasz na spoczynek,
Przecz mi każesz się we śnie marą ukazywać?...

Kochanko! myśli moje troska w kłąb związała,
Twoja strzała zraniła serce me, kochanko!
Mawiałaś: opiekunką jestem serc zranionych;
Oto patrzaj, ja także serce mam zranione!

Poszedłem do lekarza z wielkim bólem serca,
Rzekł: przed każdym, prócz lubej, milcz sznurując usta.
Spytałem: co pić każesz? odparł: krew serdeczną.
A unikać? Trosk wszelkich o obydwu światach.

Miałaś oczy, co z serca rdzę spojrzeniem myły,
Rączkę, co jedno wdzięczny spór z warkoczem wiodła;
Gdyś poszła precz, te oczy w twarz mi krwią plunęły,
Kamieniem drobna rączka piersi roztrzaskała.

Do tej tulipanowej módlże się, Braminie!
Do tej czternastoletniej módlże się śliczności!
Gdy Bóg ci nie dał oczu, byś na niego wzierał:
Przed słońcem raczej czołem bij, niżli przed cielskiem.

Odkąd ciebie, tęczowa, ujrzałem, latarko,
Poszły precz wszelkie trudy, posty i modlitwy;
Gdy cię tulę do piersi — zachwyt mym pacierzem,
A nie masz ciebie — pacierz całym mym zachwytem.

Skoro w mózgu nierozum, przecz ci krzyżem leżyć?
Na coć zda się dryakiew, gdy jad w serce wżarł się?
Strój oblekasz paradny; dla brudnego serca
Jakaż korzyść z chędożnej wyrość ma sukmany?...

Panie, co uszczęśliwiasz ludzi! Niezrównany!
Tak pysznego królestwa nie miał żaden z królów.
Noc. Drzwi domów zaparto. Cały świat zasypia.
Otwórz furtkę swej łaski, abym wszedł do Ciebie.

(Wacław Rolicz Lieder).

Zobacz też

Abu Sajid Fadlullah ben Abulchajr i tegoż czterowiersze

↑ za katalogiem Biblioteki Narodowej

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Abu-Sa'id ben Abi'l Chajr i tłumacza: Wacław Rolicz-Lieder.

[1] za katalogiem Biblioteki Narodowej

[1]