Józio, Witoś i Janek

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ludwik Niemojowski
Tytuł Józio, Witoś i Janek
Pochodzenie Trójlistek
Wydawca Józef Unger
Data wyd. 1881
Druk Józef Unger
Miejsce wyd. Warszawa
Źródło Skany na Commons
Inne Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron
XC.
Józio, Witoś i Janek.

Józio się wciąż maże, krzywi,
Za płacz strofuje go Tatka,
Nikt się jednak mu niedziwi,
Gdyż ma dopiéro dwa latka.
Witoś figluje z hałasem,
Nie pomnąc na grzeczność, statek,
Za to w kątku stoi czasem,
Choć ma dopiéro pięć latek.

Janka za płochość i szały,
Nie stawiają wprawdzie w kąty,
Lecz potępia go świat cały,
Bo już skończył rok dziesiąty.
Choć źle płakać i figlować,
Są względy dla małych dziatek,
Ale trudniéj błąd darować
Chłopcu co ma dziesięć latek.



Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Ludwik Niemojowski.