Król w Thule (Goethe, tłum. Zathey)
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Król w Thule |
| Pochodzenie | Poezye Goethego |
| Wydawca | Redakcja „Przeglądu Polskiego“ |
| Data wyd. | 1879 |
| Druk | Drukarnia „Czasu“ |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Tłumacz | Hugo Zathey |
| Tytuł orygin. | Der König in Thule |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały zbiór |
| Indeks stron | |
KRÓL W THULE.
W dawnych czasach był król w Tule;
Za wierności wiele prób
Dała mu kochanka czule
Złoty puhar, idąc w grób.
Od téj chwili nad świat cały
Puhar ten mu droższy był;
Oczy mu się zawracały,
Ile razy z niego pił.
Gdy śmierć bliską zauważył,
Wszystkiém, na co było stać,
Spadkobierców swych obdarzył,
Lecz puhara nie chciał dać.
Zasiadł w całym majestacie,
A rycerzy przy nim tłum,
W wielkiéj ojców swych komnacie,
Z któréj słychać morza szum.
I tam hulaczysko stare
Krzepił się na drogę w dal,
Potém rzucił świętą czarę
W ciemną otchłań morskich fal.
Patrzył, jak się w przepaść toczy
I jak tonie w morza głąb —
Zaraz potém zamknął oczy,
Nie wziął wina i na ząb. —
