Matka (Negri, 1901)

<<< Dane tekstu >>>
Autor Ada Negri
Tytuł Matka
Pochodzenie tomik Burze
cykl Poświęcenia
ze zbioru Niedola. Burze
Wydawca nakładem Bronisława Natansona
Data wyd. 1901
Druk W. L. Anczyc i sp.
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Maria Konopnicka
Źródło Skan na Commons
Inne Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Cały zbiór
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron

II.

MATKA.


Wdowa. Pracuje bez odpocznienia,
Dla swej jedynej, drogiej dzieciny,
Dla jedynego w życiu promienia.

Ponosi trudy dla niej nad siły:
Nie doje; byle chleb miało dziecię,
Krwi ze serdecznej utoczy żyły.

A dziewczę w cudne rozkwitło kwiecie
Róży, chronionej przed słońca spieką,
W zaklętym duszy matczynej świecie,

Aż jej ponęty czarem urzeką
Serce mężczyzny, a młoda żona
Za ukochanym pójdzie daleko!


∗             ∗

...Drży drobna szyba, deszczem sieczona.
W samotnej, pustej izbie, w mrokach cienia
Matka tam stoi milcząca, zgnębiona.

Już otworzyła usta do westchnienia,
Lecz myśli: »Dziecko wesoło się bawi«...
I biała — bielą grobową kamienia,

Zniknionej, drogiej marze błogosławi.




Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Ada Negri i tłumacza: Maria Konopnicka.