Pieśni Petrarki/Sonet 179

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
	Indeks stron

›››

Sonet 179.

Krew zacna, cichych cnót żywiąca życie —
Mędrzec umysłem, sercem tkliwe dziecię —

Dojrzały owoc przy młodzieńczym kwiecie —
Duszy wesołość zamyślona skrycie —
Czoło, nad którem gwiazdę gwiazd widzicie,
Jej własną gwiazdę, i tej dać możecie
Cześć, zdolną strudzić Boski dar, w poecie
Rozgłośnym nawet na Parnasu szczycie —
Taką jest Laura. W jej anielskiej twarzy
Skromność z Miłością dziwnie się kojarzy,
Z milczeniem, wzniosłych czynów obyczaje —
I coś takiego w oczach, czem współcześnie
Z dnia noc, a z nocy jasne słońce wskrześnie,
Słodkim się piołun, miód zas gorzkim staje! —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.