Pieśni Petrarki/Sonet 231

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
	Indeks stron

›››

Sonet 231.

Życie w ucieczce któż zatrzymać zdoła?
Któż wydrze cieniom wątły byt człowieczy?
Och! ze mną przeszłe i dzisiejsze rzeczy
W walce, i w walce przyszłość nie wesoła!
Wspomnienie zewsząd ciśnie mię do koła,
Oczekiwaniu smutna myśl złorzeczy —

I gdybym własną korzyść miał na pieczy,
W Śmierci zbawczego witałbym Anioła.
Wśród nawałnicy walcząc z falą wzdętą,
Kiedy mi gwiazdy oczu jej świeciły,
W przystali po szczęście szedłem i po chwałę.
Lecz skoro precz mi światła moje wzięto:
Ster prysnął, runął maszt, i z całej siły
Całunem na mnie spadły żagle białe! —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.