Pieśni Petrarki/Sonet 26

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
Indeks stron

›››

[97]Sonet 26.

Już się od wschodu z błogich żądz rumieni
Gwiazda, i także druga, co w Junonie
Zazdrość rozbudza, od północy płonie
Przedziwnie piękna w wieńcu swym z promieni^[1] —

[98]

Już bosa prządka krząta się po sieni,
I niecą ogień jej wywiędłe dłonie.
Już i kochankom serce spieszy w łonie,
Bowiem z zachwytu łzawo są zbudzeni.
W tem, z pośród zmierzchu, obraz jej uroczy,
Niezwykłą drogą w serce moje spłynie,
Gdyż sen i słodka boleść wzrok mi zmroczy.
O! jaką zmianę widzę w mej dziewczynie!
Zdała się mówić: — Mężnym cię uczynię —
Oto ci wolno patrzeć w moje oczy! —

1. Kalisto, ukochana Jowiszowi, którą według podania Król Bogów przeniósł na niebo w postaci Niedźwiedzicy.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.