Pieśni Petrarki/Sonet 71

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
Indeks stron

›››

[138]Sonet 71.

 Po stracie przyjaciela swego Cino da Pistoja^[1].

Płaczcie dziewice! i niech miłość z wami
Wszystkich kochanków usty rzewnie kwili!
Gdyż wspomnień męża, cośmy w grób złożyli,
Żadna powszednia nigdy myśl nie splami.
O! do nas gorzkie łzy! i temi łzami
Obyśmy sobie w części choć ulżyli
Ból rozłączenia; bowiem od tej chwili
Dziwnie wśród świata staliśmy się sami!
I ty o pieśni! brzmieniem kwil zbolałem —
Bo mię przyjaciel odbiegł, w którym miałem
Darów nieziemskich wzór i arcydzieło —
I niech Pistojo! twoja zawiść wściekła

[139]

Płacze łzy krwawe, żeś się go wyrzekła —^[2]
Ciesz się zaś niebo żeś go sobie wzięło! —

1. Umarł on w roku 1335 — niewiadomo jednak: czy Sonet z tego czasu pochodzi.
2. Przypomina to w Dantem (Inf. c. XXV):
   Ah Pistoja! Pistoja! chè non stanzi
   D’incenerarti.....

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.